Librije hotel

Een non alcoholische cocktail in de lounge

Vrijdag ging het de dag der dagen op culinair gebied worden (tenminste, tot nu toe dit jaar :-)). Vanwege onze trouwdag reisden Ans en ik af naar Zwolle om te gaan dineren bij De Librije. Maar eerst moest het cadeau wat ik vorig jaar voor mijn 40ste verjaardag had gekregen, namelijk oppasdienst voor Daan en Jeroen, geïncasseerd worden. Dus om 15.00 uur laden we Daan en Jeroen in de auto en reden naar Zutphen (gelukkig was er file, anders ben je er ook maar zo snel) om de heren te gaan laten logeren bij Hinkje, Joost en Yinte. Na een snelle bak thee, reden we vervolgens zonder problemen naar Zwolle, om in te checken in Librije's Hotel. Dat was snel gevonden, en vanaf het moment dat we de auto echt net geparkeerd hadden, werden we bijzonder hartelijk verwelkomd door onze butler!

We werden naar de de lounge in de lobby van het hotel gebracht en mochten daar even plaats nemen terwijl onze butler het inchecken regelde en tevens de eerste delen van de inwendige mens verzorgde, door een bordje tapas uit te serveren en een druiven sap en een kinky non alcoholische cocktail aan ons uit te serveren. Bijzonder lekker, kan het niet anders zeggen, en een hele goede start van ons verblijf in Librije's hotel. Na een klein half uur geacclimatiseerd te zijn, begon het bij ons toch wel te kriebelen, want het was zeven uur en we wilden ook niet al te laat aan tafel gaan. De butler ging ons daarom voor naar onze kamer in het hotel, wat een oude vrouwengevangenis bleek te zijn, met nog veel authentieke items (de trap zou bijvoorbeeld niet door de proeve van bekwaamheid voor timmermannen van Hans gekomen zijn, want geen afstand van tree tot tree was hetzelfde).

Onze kamer, de Deuletap

In het hotel geen kamernummers, nee, dat is te gewoon. De kamers hebben allemaal een naam gekregen, dat is omdat iedere kamer ander is en dus individueel behandeld moet worden.  Onze kamer had de naam De Deuletap. Onze butler gaf ons uiteraard een korte rondleiding. Dat was een feest! De kamer is niet extreem groot (als ik hem vergelijk met bijvoorbeeld de kamer in The Pelham dan is het nog niet de helft), maar wel van alle gemakken voorzien.

Het geheel is bijzonder sfeervol ingericht. Zo hangt er een hele grote lamp boven het Auping bed, die als je het licht uitdoet het gevoel geeft alsof je naar de maan ligt te kijken. Dat is wel een bijzondere ervaring! De douche is mooi vorm gegeven met kleine mozaïek tegeltjes, met als uitschieter een stortkop op de docuhe, waardoor het lijkt alsof je onder een waterval staat. En ook gedurfd, de kamer is qua muren bijna volledig zwart. Het had een K-Zus ontwerpje kunnen zijn! Misschien interessant als Ans en Hinkje eens een keer met Therese Boer een gesprek aangaan waar het een en ander nog verder getweaked kan worden :-). En ook leuk: een lekker kimono die op bed voor je klaar ligt!

Bloemen cakejes, ge-wel-dig!

Maar ja, je zit bij de Librije, dus er moet toch ook iets te eten zijn op de kamer, of niet dan? Nou, dat is ook prima geregeld. Er is een uitstekend koffiezet apparaat op de kamer, een goed gevulde minibar (met oa San Pelegrinio, heel goed!!) plus een aantal zakjes met lekkerheden, zoals gedroogde mango of (ool speciaal voor Hans) de Librije versie van Beef Jerky.

Maar het hoogtepunt vond ik wel de crazy Cakes plant, die gemaakt is door Chef Patissier Tom van de Veen, waarbij cakjes (met smaken als Kruidcake/ appelstroop, Pistasche/ Groen Appel en Amarena/ Citroengeranium) in de vorm van een bloem gegoten zijn en op een bloemsteel geplaatst zijn. Ziet er absoluut geweldig uit, maar ze smeken nog heerlijker. Het was een uitdaging om ze niet gelijk allemaal op te snaaien, maar aangezien we nog een paar gangetjes in De Librije zelf te gaan hadden, hielden we ons in en beperkten we ons tot een per persoon. Na een korte omkleed pauze (waar Ans erachter kwam dat ze haar laarzen vergeten was), gingen we weer naar beneden, en melden we bij onze butler dat we er klaar voor waren om naar het restaurant te gaan. Dat zal de inhoud van de volgende blogpost zijn.