Gepaste trots

Twee magistrale rapporten!!!

Deze week was het weer tijd voor de rapportbesprekingen. Daan voor het eerst in groep 6 en Jeroen voor het eerst in groep 4. Helaas bleek de juf van Jeroen ziek te zijn, dus moesten we het zonder gesprek stellen. Over Daan had juf Suzanne niets dan lof: wat was het toch een lief ventje, dat keihard werkte en altijd vrolijk was. En dat was te zien aan het rapport, het regende achten, negens en zelf een dikke tien (voor topografie!!). Aan dictee blijft hij een hekel houden (hoewel het oefenen met de computer het wel leuker voor hem maakt), maar ook daar een dikke zeven! Bij Jeroen moesten we het deze keer zonder gesprek doen, maar ook hij scoorde goede cijfers aan de lopende band, gemiddeld een mooie 7,5, maar wat nog veel meer opviel was dat op alle onderdelen van het punt "creativiteit" Jeroen zes sterren uit het maximum van vijf sterren scoorde!!! Het verbaasde ons eigenlijk niet echt, want dat hadden we thuis ook wel in de gaten (geef hem twee sate prikkers, een boterham zakje en plakband en je hebt binnen ene mum van tijd een vliegtuig!), maar het was geweldig om te zien dat hij dat dus ook op school ten gelde maakte! Al met al: twee rapporten om mega trots op te zijn, en ik kan ook niet anders zeggen dan dat Ans en ik dat ook heel erg zijn! Ga zo door mannen, we zijn heel erg trots op jullie !!!!

Het blijft toch een soap

De RvC, maar zonder JC

Al meer dan 30 jaar een seizoenskaart. Hele slechte seizoenen voetbal gezien, want als je het moet stellen met een team met spelers als Johan Zuiderma, Martin Wiggemansen en Jan Weggelaar, dan weet je dat het afzien wordt. Maar welke sportieve tegenslag we ook gehad hebben, nog nooit heb ik me zo ervoor geschaamd om Ajax supporter te zijn als de laatste weken met de soap die zich afspeelt omtrent de bestuurscrisis. Wat een poppenkast, als er een boek geschreven zou worden hierover, dan zouden we het echt "Johan tegen de rest van de wereld"  moeten noemen. Door de onenigheid is er geen enkele mate van normaal management meer, geen bestuur, geen controle en al helemaal geen eenheid meer. Johan Cruyff is natuurlijk een fenomeen en niet te vangen(of je hem nu mag of niet), maar van iemand die ook ind e RvC van ABN AMRO zit, zou je toch meer intelligentie mogen verwachten dan achter de rug van de man met de grootste invloed bij de supporters, even Louis van Gaal te recruiteren. Los van het feit dat ik het liever zou zien dat Louis erbij zo komen (zoals al eerder geblogd), is het gewoon niet de manier van samenwerken. Ik had gehoopt dat we snel duidelijkheid zouden hebben, het uur U is inmiddels al drie keer geweest, maar nog steeds gebeurd er weinig. En ondertussen sukkelt het maar door.......en dat doet de club wel erg veel pijn.

Nieuwe series

Het tweede seizoen van Boardwalk Empire begint goed!!!

Een bezoek aan de Verenigde Staten heeft als bijkomend voordeel dat je altijd even bij de bron kan kijken of eer nog interessante nieuwe TV series aan staan te komen. Tegenwoordig kun je de ondertitelde versie (gedaan door goedwillende amateurs uiteraard) al bijna de dag na uitzending in de USA kijken, maar dan moet je wel weten dat ze er zijn :-). De score van de reis naar Chicago was deze keer wel goed. Zo is er een nieuwe serie gestart over een niet zo aardige burgemeester van Chicago, genaamd Boss (met Kelsey Grammer, lees Frazier, in de hoofdrol). Eerste aflevering gekeken, lag mij wat zwaar op de maag. Er zijn twee series die te maken hebben met sprookjes, maar dan de donkere kant ervan en met een twist naar de huidige tijd, te weten Grimm en Once upon a time. Van beide de eerste afleveringen gezien, smaken naar meer. Als western liefhebber vind ik ook Hell on Wheels erg interessant, een nasleep van de Amerikaans burgeroorlog gelinkt aan het aanleggen van de spoorweg van Chicago naar het westen van de VS. En wat ook goed was om te zien, was dat Boardwalk Empire zijn tweede seizoen ingegaan is, waarbij de informele baas van Atlantic City, Nucky Thompson al vanaf de eerste aflevering in het nauw komt te zitten. Alles bij elkaar, toch maar even geopteerd om Boardwalk Empire wat verder te kijken en de eerste drie afleveringen zijn weer van zeer hoge kwaliteit. Alle genoemde series, zeer de moeite waard!!!

Laatste yogales voor Jeroen

Dan maar thuis aan de yoga

Sinds enkele maanden zat Jeroen op kinder yoga. In het begin was er een bijzonder enthousiaste groep, maar de werd al snel door verschillende redenen uitgedund, totdat er uiteindelijk nog maar twee kindjes over waren die deelnamen (Jeroen en Abigail). Aangezien we 7,50 Euro per les betaalden en de zaalhuur bij de de Hoek 15 Euro is, kun je snel uitrekenen dat dit een niet winstgevende activiteit was. Ondanks pogingen om meer kinderen te werven, lukte dat helaas niet en vandaag was daarom de laatste les. Erg jammer, want Jeroen ging er met veel plezier naar toe en hij kon er altijd goed zijn rust pakken (en dat is voor Jeroen niet altijd even makkelijk). Hopelijk wordt er ooit nog een nieuwe poging gedaan, misschien op een plek waar men er meer voor open staat. En voor mijn gemoedsrust is het waarschijnlijk ook beter, want omdat er nu geen yoga meer is bij De Hoek, werden gelijk de yoga oefeningen mee naar huis genomen, met name die we samen konden doen. Nou, dat heb ik gelijk geweten (zoals je hier kunt zien :-)), want ik ben gelijk door Jeroen en Ans even opgerekt!

Weer eens bij Vinkeles

Haas met eendenlever met bladgoud en truffel, heerlijk!

Het was al een tijd geleden dat ik bij Vinkeles geweest was. Helaas gaat een van mijn beste collega's, Steven Wauters, vanaf 1-1 op zoek naar een andere opdracht, dus werd het tijd om hem eens een leuk afscheid te geven. Dat was een uitgelezen moment om weer eens het restaurant van hotel The Dylan te bezoeken. Ik reed om half zeven uit Halfweg weg en zo rond zeven uur liep ik naar binnen. Ik werd hartelijk ontvangen en ondanks dat ik al meer dan een half jaar niet geweest was, werd ik direct herkent, dat blijf ik toch knap vinden. Steven was nog onderweg, dus nam ik plaats in de bar. Maar daar was ik snel weer weg, want op het moment dat ik er ging zitten, bleken er drie zeer dronken mannen aanwezig te zijn, die niet van plan waren om te vertrekken en ruzie kregen met maitre Casper Westerveld, die er uiteindelijk op een zeer professionele wijze de dronkenlappen uit de bar wist te manoeuvreren. Ik zat inmiddels rustig in de voortreffelijke lounge (wat is The Dylan toch een fantastisch pand) te wachten en na een kwartiertje kwam Steven binnen. Na een campari ijs, een tomatensap en wat kroepoek van rode biet met een mierikswortel dip schoven we aan tafel in de voormalig bakkerij van het armenhuis van Amsterdam.

De stukjes kaas waren niet klein!

De keus voor wat we gingen nemen was snel gemaakt: het werd het signature menu, waarbij we de traditionele duif die standaard op het programma staat verruilden voor een krokant gebakken zwezerik. Met een heerlijke langoustine als starter gingen we door een paar heerlijke gangen heen. Je kon merken dat het wild seizoen weer in volle gang was. Want ook hier stond een stukje haas als  belangrijkste vleesgerecht op het programma. Deze keer met eendenlever met bladgoud en, yummie yummie, een heerlijke schaafsel van truffel. En natuurlijk een van de hoogtepunten: een selectie van de kaaswagen, waarbij gezegd moet worden dat de stukjes die afgesneden werden niet tot de categorie "lullige stukjes" behoorden. Verder werd er erg veel gelachen, onder andere door hervertellingen van hoogtepunten van onze samenwerking van de afgelopen 5 jaar. Het was een geweldige avond en ik weet zeker dat ik Steven in het programma ga missen, ik ga wel duimen dat hij op korte termijn echt een hele mooie klus gaat vinden! Al is het maar omdat ik denk dat ik dan weer een etentje van Steven krijg ;-)!!

Het was zo mooi: Guns 'N Roses

Guns 'N Roses: ze hadden de beste kunnen worden!

Ik had het niet verwacht, maar eindelijk is er een talentenjacht op TV die ik leuk vindt. Sinds vorig jaar vind ik The Voice of Holland echt hartstikke gaaf om naar te kijken. Zelfs de overduidelijk geforceerde sluikreclames die erin zitten (zoals voor Coca Cola, Samsung Galaxy Tab en Haribo snoepjes) irriteren me niet. Maar hier even geen beschrijving van The Voice (dat kunnen jullie allemaal een keer gaan kijken). Nee, wat juist ook zo leuk is, is dat je liedjes weer hoort die je al een tijd niet geluisterd had. Vorige keer was dat bijvoorbeeld "in love with a girl"  van Gareth DeGraw en deze reis heb ik "Sex on Fire" van Kings of Leon weer herontdekt. Maar wat me ook opviel is dat regelmatig nummers van Guns 'N Roses voorbij kwamen. En onwillekeurig gingen mij gedachten toen weer terug naar de tijd dat die band ook nog echt bestond....want hoewel formeel er nog een  band onder deze naam optreed, is er van de oude magie niets meer over.

De uiteindelijke versie van de hoes

1987: ik zit net op de Universiteit en koop me blauw aan hardrock LP's. Ik heb een vaste platenzaak, MusicLand, en een van de verkopers adviseert me een band die nog weinig mensen kennen, maar die in de USA de boel op stelten zet. Doe mij die plaat dan maar, zeg ik natuurlijk. Maar na een half uurtje zoeken, blijkt de LP er niet meer te zijn. Geen nood, verderop zit een Free Record Shop en daar hebben ze nog een exemplaar liggen van Appatite for Destruction. Gelijk naar huis en de plaat maar eens opzetten. Een uur later lig ik bij te komen, want wat een ongelofelijke explosie van gitaren, stevige rock, pakkende teksten (verwacht geen Bob Dylan, overigens...) en het swingt als een tiet!!! Er staat geen enkel minder nummer op de plaat, en dat kom je toch niet vaak tegen!!!! De week erna draai ik de plaat minimaal 25 keer en ik weet het zeker: dit zijn de nieuwe koningen van de hardrock!!! Maar helaas, helaas, de band begint al een paar jaar later uit elkaar te vallen, waarbij de drummer Steven Adler de eerste is die de band verlaat, omdat hij teveel drugs gebruikte en vervangen wordt door Matt Sorum. Een par jaar later verschijnen de albums Use Your Illusion 1 en 2, waarin echte topnummers met een aantal zeikliedjes afgewisseld worden (zoals het toch altijd hoog in de top 2000 scorende November Rain).

Maar in 1992 is er een hoogtepunt, want de Gunners komen naar Nederland om in de Kuip te spelen. Samen met onder andere Rene ga ik erheen Voorprogramma's zijn Soundgarden (aaiii.....de eerste grunge invloeden doen hun intreden.....) en Faith no More. Spelen erg goed en op tijd en dan......is het wachten, wachten en nog eens wachten. Gelukkig hebben we tribunekaarten (geheel tegen de principes in) en kunnen we zitten, maar het begint al donker te worden als Axl en zijn mannen het podium betreden. En ze zetten een show neer die zijn weerga niet kent! "We moeten om 11 uur stoppen, maar willen jullie dat?". Neeeeeeeeeeeee!!!!!!! Dus, ze pakken de boete en spelen gewoon door de door de gemeente gestelde tijdslimiet heen. Wat een energie, wat een show, wat geweldenaren!!!! Een uurtje of drie en vijf liter vocht later zijn we klaar. De beste live band die ik ooit gezien heb, optredend op hun hoogtepunt. Het T-shirt dat ik hier gekocht heb, heb ik zeker 15 jaar gehad en gehouden, zelfs toen de print helemaal vervaagd was. Een paar jaar later zie ik Guns N Roses nog in Nijmegen, met Blind Melon en The Cult in het voorprogramma. GNR start deze keer bijna op tijd maar na anderhalf uur geven ze er de brui aan en er is duidelijk minder chemie. Dat klopt ook, want vanaf dat moment valt het ene na het andere bandlid uit en blijft alleen Axl Rose van de originele line up over. Chinese Democracy, de plaat waar uiteindelijk 9 jaar op gewacht werd, bleek een aardige rock plaat, maar dat was het dan ook. Maar die moet je dan ook maar links laten liggen. Appetite for destruction kan ik echter nog letterlijk meezingen. En na 24 jaar zegt dat toch wel het meest!

100K

Weer een mijlpaaltje in mobiliteit

Het zal aan het mistige weer van de afgelopen dagen gelegen hebben, maar ongemerkt is er toch weer een mijlpaaltje in mobiliteit voorbij gegaan. Vanochtend zat ik met ongeveer 50 meter zicht voor me uit te kijken en rustig 80 km per uur op de rechterbaan te rijden, toen mijn oog op de kilometerteller viel en ik zag dat ik al 214 kilometer over de 100.000 kilometer zat. Hoewel dat voor auto's in de huidige tijd geen enkel probleem meer is, zat het toch nog in mijn hoofd dat dat een heugelijk moment was dat de auto dat in ieder geval gehaald had, zeg maar een klokje rond :-). Voor dit leasecontract heb ik nu nog een kleine 20.000 kilometer te gaan en daarna mag ik de C5 weer in gaan ruilen. Wat het daarna gaat worden als bolide zal ook van een aantal andere zaken die spelen afhangen, de eerste ideeën gaan uit naar een BMW of een Audi (ook in de 20% bijtellling categorie), maar nadat ik gisteren de foto's van de Citroen DS5 had gezien, begin ik wel weer heel erg te twijfelen, want die is toch ook wel heel erg mooi. Nou ja, nog enkele maanden de tijd om er eens goed over na te denken!

Bezoek aan Fifteen

Graffiti genoeg, nu nog klanten

Toen Hans en Leny dit jaar naar Turkije vlogen en aan boord van het Transavia toestel een sandwich kochten, kregen ze een leuke verrassing. Ze wonnen namelijk een tegoedbon om te besteden bij het restaurant van Jamie Oliver, genaamd Fifteen. En omdat het goed volk is, werden Daan, Jeroen, Ans en ik mee uitgenodigd om zaterdag de lunch te gaan gebruiken. Dat is een kans die je natuurlijk niet voorbij kan laten gaan! Dus togen we rond 12 uur naar Fifteen, waar Leny om 12.30 uur gereserveerd had. Dat laatste bleek niet helemaal nodig te zijn, want toen we binnen kwamen bij Fifteen was er om precies te zijn geen enkele andere gast aanwezig. De ober vertelde ons dat ze het ook niet begrepen, want gisteren was het volle bak geweest tijdens lunch (toch ook vaak zakelijke klanten) en diner en voor vanavond was het ook volgeboekt, maar nu kon je een kanon afschieten en op zeker niemand raken! Enerzijds wel lekker rustig, maar wat meer mensen erbij is toch ook gezellig. Uiteindelijk raakte in de loop van de middag naast ons vier tafeltjes, maar zoals gewoonlijk waren we als eerste binnen en als laatsten weg.

Vitello Tonato, maar anders dan ik het ken

Qua eten was het een Italiaanse middag. Het was met name pasta dat de klok sloeg, die overigens wel ter plekke vers gedraaid werd. De Vitello Tonato was een uitstekend voorgerecht, als hoofdgerecht had ik een aardappel gnocci (is er andere gnocci??) met gorgonzola en peer en als dessert verzorgde de ober een grand dessert voor de gehele tafel, bestaande uit de gehele dessert kaart van het restaurtant (nu bestaat die uit vier gerechten, dus dat voel ook wel mee :-)), waarbij met name de citroentaart en de panna cotta de show stalen, die waren echt heel erg goed! Op het eten bij Fifteen was dus helemaal niets aan te merken, de bediening was op zich in orde, zeker als je weet dat het hier voornamelijk kansarme jongeren betreft die hier een kans krijgen om een start in de horeca te maken, maar wat wel opviel: jezus mina, wat duurde het lang voordat gerechten uitgeserveerd werden. We hadden geen haast en vonden het prima om 3,5 uur te zitten, maar ik vraag me echt af hoe dat gaat als het restaurant (180 couverts) helemaal vol zit. Wellicht dat het dan iets straffer aangepakt wordt, want anders verlaat de laatste diner gast denk ik het pand om 3.30 's nachts......

Al met al wel een erg gezellige middag met een heerlijke lunch. Hans en Leny, hartstikke bedankt hiervoor, ook namens Ans, Daan en Jeroen, we waarderen het heel erg!!!!

De tickets zijn binnen

Tickets binnen, maar dan wel nieuwere :-)....

Na vastgesteld te hebben dat de trip naar het diepe zuiden van de Verenigde Staten plaats gaat vinden van 18 tm 26 mei 2012 werd het tijd om de prijzen van vliegtickets in de gaten te houden. Toen we een paar weken geleden onderzoek deden was de prijs 825 Euro en dat vonden we wel wat stevig. Rene was deze keer erg actief in de "pricewatch" en kwam erachter dat er een mooie deal beschikbaar kwam voor 620 Euro, en dat met maar een overstap waar tussen de vluchten maar twee uur tussen zat. Om een Amerikaanse spelshow te quoten: The Price Is Right!!!! Helaas bleek degene die we gevonden hadden binnen twee uur alweer uitverkocht te zijn (grrr.....), maar het betekende alleen maar dat we op de heenweg twee uurtjes later vertrekken en zo erg is dat nu ook weer niet. Dus op de heenreis vliegen we via Minneapolis naar Nashville en op de terugweg vertrekken we vanuit St Louis, om uiteindelijk in Memphis over te stappen om weer terug naar Amsterdam te vertrekken.

Nu inmiddels ook het reisschema vast ligt (3 dagen Nashville, 1 dag Memphis, 3 dagen St Louis), wordt het tijd om ook de overige zaken, zijnde auto en hotels te gaan regelen. Ook daar staat de komende tijd onderzoek centraal. Voor wie nog mooie drie sterren accommodaties in de buurt weet: we houden ons aanbevolen!!

Sint Maarten

De vangst van een avond zingen!

Een week geleden was het de week van de Sinten. Zaterdag kwam de oude Klaas het land in, maar de dag ervoor was het Sint Maarten. Waar ik zelf nooit met een lampion door de straten heb gelopen en voor het zingen van liedjes snoep kreeg, is dat voor Daan en Jeroen wel een traditie geworden. De heren hadden allebei hard aan een lampion gewerkt en die zagen er allebeid erg mooi uit, en om 18.30 gingen Daan, Jeroen en Ans er samen met Gunnie en Aniek op uit om de buurt onveillig te maken. Ikzelf bleef thuis om de kinderen die bij ons kwamen "bedelen" van snoep te voorzien. Het was drukker dan vorig jaar, toen door storm en regen er precies 1 kind aan de deur verschenen was, deze avond waren het er maar liefst 4! Toen er na deze vier weer op de deur geklopt werd, kreeg ik een verrassing, want Daan stond voor de deur. Hij had geen zin meer om te lopen en had een grapje van Gunnie net even te serieus genomen en was naar huis gerend. Tien seconde later zat hij achter zijn laptop en was hij het hele incident alweer vergeten. Een half uur later kwamen de andere lopers weer thuis, met flinke zakken snoep, waarvan de inhoud uiteindelijk niet eens in de snoeptrommels van Daan en Jeroen pasten. Ik denk dat dat ook komt, omdat het aantal lopers kennelijk klein was en uiteindelijk iedereen waar aangebeld werd probeerde zijn snoep te lozen (dat deed ik in ieder geval wel). Het eind van de avond werd door Jeroen gevierd met een snoep regen, waar twixen, marsjes, lollies, haribo zakjes (waarschijnlijk gestolen van The Voice of Holland) en andere snoepjes over hem heen gegoten werden, totdat hij in elkaar zakte van de slappe lach. Ik denk dat we de komende weken nog wel op deze voorraad kunnen teren.....

Bonjour Louis, Au Revoir Johan

He's back......

Gisteren, net voor ik van kantoor vertrok, hoorde ik een bliepje op mijn iPhone. Er was een bericht binnen gekomen, waarin stond "Louis van Gaal terug als directeur Ajax". Mijn eerste reactie was: welke zieke geest heeft deze grap verzonnen. mijn tweede reactie was: oh, dit is zo'n quote, waarin van Gaalz egt dat hij ooit terug komt als algemeen directeur, maar dat dan wel eerst een heleboel mensen weg moeten zijn. Maar als derde dacht ik.....het zal toch niet waar wezen. Lang leven de voordelen van mobiel internet, want vijf minuten later wist ik gelijk dat het toch echt het geval ging zijn. Maar Louis en Johan Cruyff, dat zijn toch aartsvijanden van elkaar? Dat klopt, maar de RvC van Ajax had van Gaal gewoon aangenomen zonder Cruyff erbij te betrekken, omdat hij eigenlijk gewoon te lastig was. Tja, zo kan dat dus opeens gaan. Vervolgens zag ik Johan Cruyff exploderen en allemaal teksten uitkramen waarvan ik dacht: ja vriend, dat gebeurd er dus, nu krijg je alles wat je de afgelopen maanden zelf gedaan hebt in klinkende munt terug betaald. Ergo, mijn conclusie: Hallo Louis en Toedeledokie, Johan. En neem die ja-knikkers als een Wim Jonk ook maar gewoon lekker mee. Succes Louis, maar wel graag 1-1 beginnen en niet langer wachten, alleen om Bayern Munchen financieel te laten bloeden :-).....

Wat een grote vent!

Wat een mannetje!!

De afgelopen tijd merkten we aan Daan dat hij het op De Hoek niet meer zo leuk vond. Er is een nieuw beleid waarbij het verplicht is om een aantal activiteiten te doen, waar Daan lang niet altijd zin in heeft. Het is nou eenmaal niet zo een rouwdouwer als de meeste jongetjes die bij hem in het "apenhuis" zitten, hij leest liever rustig een boek, maakt een fantasie tekening, speelt met de Playstation of doet een spelletje met een aantal van de andere kinderen. En aangezien de leidsters daar ook steeds over begonnen te zeuren, vonden wij het tijd om Daan dan binnenkort maar eens van de opvang af te halen. Het zou een beetje een verjaardagscadeau zijn (hij wordt in februari 10 jaar), maar de leidsters van De Hoek vonden het nodig om het Daan maar alvast te vertellen (en bedankt, he!!). Nu Daan het toch wist, werd het tijd om een paar dingen met hem af te spreken, want het betekent onder andere dat hij vanuit school alleen naar huis moet lopen. Vrijdag vonden we dat we dat maar eens moesten proberen. Ik was er wat huiverig voor, maar Daan zag het helemaal zitten, hij vond het eigenlijk wel ongelofelijk stoer om te doen. Dus kreeg hij wel zijn mobiele telefoon mee en om vijf over drie belde hij dat hij van school weg ging. Papa ging natuurlijk direct op de uitkijk staan en kijken waar hij bleef. Weer vijf minuten later belde Daan om te zeggen dat hij de N200 veilig overgestoken was. Na een minuut of tien kwam hij rustig de tuin binnen lopen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Hoewel het natuurlijk maar een klein dingetje is, was i zo ongelofelijk trots op hem!!! Wat knap toch dat hij dat "gewoon"  even doet. Ik stond er bijna met tranen van in mijn ogen, mijn kleine mannetje begint inmiddels een echte grote vent te worden!

The Apple Experience

Apple TV was zo geïnstalleerd!

Vorige week, tijdens een ontspannen ogenblikje tijdens de implementatie van een van onze internet applicaties, sprak ik met Onno over de voordelen van Apple tov Microsoft producten. Nu is dat natuurlijk grotendeels open deuren inschoppen, maar Onno vertelde me dat hij net Apple TV had aangeschaft. Tja, er zat nog niet heel veel op, maar je kon wel films huren vanuit iTunes (maar dat kost geld :-)), je foto's en films van elke Apple product in je huis op je TV afspelen en ook Vimeo en YouTube afspelen. Nu was dat laatste me nog niet gelukt via mijn Popcorn Hour of Sony TV, ondanks de beloftes dat dat zou kunnen. Het is vast mogelijk, maar wel erg ingewikkeld en traag. Toen ik na een kort surfrondje erachter kwam dat ook MLB.TV via Apple TV te zien was. besloot ik die 120 euro er eens tegenaan te gooien. Twee dagen later werd het apparaat bezorgd en het eerste wat me opviel: het past in de palm van je hand! Aansluiten is ook erg eenvoudig: even een HDMI kabel (die overigens niet bijgeleverd werd, jammer...) in het apparaat en de TV en een stekker in het stopcontact en......hopla.

Vervolgens via het scherm aansluiten op je wireless netwerk, de "thuisdelingsfunctie" inschakelen (ook niet echt ingewikkeld) en je bent helemaal klaar! Al met al een werkje van nog geen kwartier (en maar een keer vloeken, dat is een unicum voor mij :-)) en de boel was up & running. Wat overbleef was dat de afstandsbediening wat onhandig was, maar gelukkig is er de app "Remote" van Apple op je iPhone en daarmee kun je de boel ook veel beter aansturen (je kunt er namelijk veel eenvoudiger mee zoeken in bv YouTube). Ook dat was uiteindelijk 10 minuten werk. Al met al dus 30 minuten voor alle installatie en je bent klaar. Typisch Apple, alles sluit naadloos aan en het is super gebruikersvriendelijk. We zullen de ideeën van Steve Jobs nog echt gaan missen........

Oh ja, gisteren ook nog even iCloud ingeregeld, zodat ook alle foto's die ik met mijn iPhone neem keurig ontsluitbaar zijn via iPhoto. De langste tijd was ik ermee bezig dat het omzetten van mijn mobile.me account ervoor zorgde dat de user op mijn Mac niet mijn Apple ID was die ik normala gebruikte, maar de Mobile Me versie. Maar dat was uiteindelijk ook alleen maar even uitloggen en weer opnieuw inloggen en het was geregeld. Ach, ach, ach, was alles op computergebied maar zo eenvoudig, dan had ik tijdens werkdagen niet iedere dag de frustratie van trage Dell computers met onhandelbare windows applicaties......

Trotse zoon en papa

De eerste stap naar diploma A is gezet!

In tegenstelling tot Daan is Jeroen niet zo een groot zwemtalent. Tot een jaar of twee geleden had hij er zelfs helemaal geen zin in, nu vind hij het wel heerlijk om te doen (zoals bijvoorbeeld tijdens de zomervakantie) en met zijn bandjes om gaat het ook prima, maar op zwemles, nee, daar heeft hij eigenlijk helemaal geen zin in. Na de vakantie zijn we begonnen met zwemles in Hoofddorp en hoewel de eerste les best aardig ging, moest hij na een poging in het gele badje weer terug naar wit.  Dat werkte niet echt motiverend, en hij kreeg ook nog een beetje mot met een aantal van de leraressen wat niet hielp. Afgelopen vrijdag was het een flinke toer om meneer mee te krijgen naar zwemles, maar uiteindelijk ging hij met de bokkenpruik op weer in het bad. Ik zag via de videocamera in de kantine van het zwembad dat het best lekker ging. Toen ik Jeroen op ging halen aan het eind van de les lag hij nog in het water, maar toen hij mij zag, stoof hij er direct uit en kwam op me afstormen met een papier en riep hij "Papa, ik mag naar het gele badje", terwijl hij er helemaal bij stond te glunderen! Daarna rende hij weer terug naar het bad en plonsde erin. Dat gaf zowel Jeroen als mij een lekker gevoel, want met doorzetten had hij deze stap toch maar mooi gemaakt! Volgende week dus naar het gele badje, maar ik denk dat een paar privé lesjes van Zwemvogel Gemma Jeroen nog sneller verder gaan helpen!

Haverhals nieuws

Ondanks een auto in de zaak toch open, grote klasse!!!

Toen ik gisteren even op Facebook kijk, zag ik een bericht van Jenke Haverhals dat er weer een auto zijn zaak in was gereden. Ik was helemaal verbaast, want een jaar geleden was hij ook al het slachtoffer geweest van een ramkraak! Dus vanochtend, nadat ik even langs was gegaan bij Jenke in Zwanenburg en het bleek inderdaad wederom zo te zijn dat een aantal onverlaten een auto door de deur hadden gereden en toen een flink aantal producten mee hadden genomen!! Maar los van die schade, was de ellende in de zaak natuurlijk veel groter, want de deuren waren volledig vernietigd en het glas was overal naartoe gesprongen en had zijn sporen in de zaak zelf, maar ook in schoenen en kleding achtergelaten. Het spreekt voor het team van Jenke dat ze gisteren toch open zijn beleven, want je kunt geen klanten voor niets laten komen! Dat getuigt toch wel van een bijzonder grote klantgerichtheid en een liefde voor het vak. Grote klasse jongens en meisjes, nu maar hopen dat het opruimen snel gebeurd is en de schade herstelt. Maar om het duidelijk te stellen: de zaak is gewoon open, dus gewoon langs gaan, een extra hart onder de riem kunnen ze nu wel even gebruiken!!!!

Bij mijn bezoek hoorde ik ook van Martijn Kamminga helaas Haverhals gaat verlaten per 1-12, maar hij gaat iets heel leuks doen, namelijk zijn eigen onderneming beginnen! Met al zijn enthousiasme, drive, kennis en kennissen moet dat wel een succes worden!!! Martijn, heel veel geluk en plezier, ik weet zeker dat dat goed gaat komen met Kamminga BV!!!

Living Social

Voor het eerst een koop!

Op de een of andere manier ik een "sucker" voor nieuwsbrieven en aanbiedingen die per email gedaan worden. Als ik me ergens op een site inschrijf, hetzij om gebruik te maken van de informatie hetzij om er iets te kopen, dan kruis ik toch altijd het vinkje "ja, ik wil de aanbiedingen ontvangen..." aan. Want ja, je kunt het toch ook zo de virtuele vuilnisbak in kieperen. Wat er uiteindelijk in resulteert dat ik inmiddels meer van dit soort dingen in mijn mailbox krijg, dan post die er toe doet. Een tijd geleden schreef ik me in voor de OneDayFly en kort daarna voor iBood en ook de Virtuele Media Markt, die met name producten aanbieden voor een vaak lage prijs. Als je echter een tijd deze mails krijgt, merk je dat de TV armsteunen van Vogel en HDMi kabels wel verdacht vaak voorbij komen :-). Sinds een jaar sta ik echter ook ingeschreven bij sites die meer kortingsbonnen verkopen voor "diensten". De bekendste is wel Groupon, die vaak zaken als diners, uitjes of massages ("happy end, sir?") voor soms wel 70% korting aan weet te bieden. Maar om eerlijk te zijn, tot een koop ben ik eigenlijk nooit over gegaan. Via Groupon kwam ik ook bij Living Social, eigenlijk precies hetzelfde concept. En vooruit, ik drukte op de knop om ook hier de aanbiedingen van te krijgen (hoe gek ben ik?).

Nu wilde ik toevallig een aantal van deze diensten afgelopen week op gaan zeggen, en Living Social stond op het lijstje en niet op de laatste plaats. Wat schetst echter mijn verbazing: gisteren krijg ik de mail binnen en ik zie een aanbieding, zijnde 50% korting op luxe kazen. Pardon? Eens even lezen en wat blijkt: je kon een waardebon van 20 Euro kopen voor 10 Euro om kaas bij L'Amuse te kopen. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd en uiteraard stuurde ik ook even de mail door naar Ans, zodat zij ook even een aankoop kon doen. Dus even later hadden we 40 Euro tegoed voor 20 Euro betaald. Kijk, en alleen daar al voor laat ik voorlopig dus toch nog maar eventjes de nieuwsbrieven en aanbiedingen emails in de mailbox terecht komen!!!

Reus?

Daan met Reus, toen hij nog klein was (Reus dan...)

Toen ik Daan vandaag op kwam halen op De Hoek, riep Rinske, de leidster me even bij haar. Daan was erg droevig uit school gekomen en dat kwam door een werkje wat hij had moeten maken. Toen ik er met Daan over sprak haalde hij een vel papier uit zijn tas en legde mij uit dat hij van de juffrouw een opdracht had gekregen om een lijstje te maken van mensen, dieren en dingen waar hij veel om gaf. Onderaan stonden zijn knuffels (Orkie en Snuffel), daarna een hele lijst mensen (Ans, Jeroen, ik, alle opa's en oma's en neven en nichten en tantes), maar helemaal bovenaan stonden de huisdieren. Maar die hebben we toch niet? Dat klopt, want op de lijst stond Reus, met daarachter, tussen haakjes "de hond die ik al niet meer heb". Het was vertederend opgeschreven en toen ik er verder met Daan over sprak gaf hij aan dat hij reus erg miste. Nu kwam dat voor mij als een donderslag bij heldere hemel, maar Ans vertelde dat Daan dit weekend veel met twee honden in de duinen had gespeeld, dus dat dat, samen met de opdracht, dit wel eens losgemaakt kon hebben. Om toch aan Reus te kunnen blijven denken en hem in ere te houden, hebben Daan en Jeroen allebei twee foto's van Reus boven hun bed gehangen. Dat is prima, want er niet over praten of het wegwuiven is wel het slechtste wat je kan doen. En het helpt ook in verwerking, want na het ophangen van de foto's waren beide kinders alweer een stuk rustiger.

B-Rock 93.7

Leuk station!!

Iedere vakantie naar de VS als ik een auto ter beschikking heb, probeer ik altijd een radiostation te vinden dat de muziek speelt waar ik graag naar luister. Dat betekent dus met name classic rock en hair metal, zoals die in de jaren 80 gemaakt werd! Dus "pour it on"  met AC/DC, Metallica, Guns n Roses, The Cult, Aerosmith, en . Mijn favoriet was altijd 94WYSP, maar die werd uiteindelijk buiten de USA uit de lucht gehaald (niemand begrijpt waarom, maar goed.....). Nu gaan we in mei naar het diepe zuiden, dus deed ik eens een kleine verkenning van de regio en kwam uit bij een radio station dat uitzend vanuit Upper Cumberland en dat ligt in.....Tennessee, waar ook Memphis en Nashville liggen! Nu staat deze regio toch meer bekend om zijn country and western achtergrond (jaja, country & western, zoals bevestigd in The Blues Brothers, zie hier voor het bewijs), dus hoe goed kan een hardrock kanaal dan zijn. Nou, om eerlijk te zijn: best goed! Het betreft hier om precies te zijn B-Rock 93.7, waar ik inmiddels al een flink aantal uurtjes naar geluisterd heb. Van klassieke hardrock tot NWOBHM, van grunge tot thrash metal en van hardcore tot punkrock, ze draaien het allemaal. Gelukkig worden de super Amerikaanse commercials tot een minimum beperkt (hoewel ik het nu wel weet hoe ik in Tennessee goedkoop aan een Buick kan komen, dat is toch informatie je ooit best eens van pas kan gaan komen, dacht ik zo!). En zoals het een hedendaagse speler die zich serieus neemt betaamd, is er in de Apple Appstore ook een app te downloaden, die het je erg makkelijk maakt om te luisteren (hoewel ik zelf via mijn Sonos systeem hem ook af kan spelen, alleen de Sonos is wat minder makkelijk mee te nemen als ik naar buiten ga). De app is uiteraard gratis, dus voor de liefhebber is het niet moeilijk om eens een poging te wagen om te kijken of B-Rock 93.7 wat voor je is. Ik denk wel dat ik het radiostation voor Tennesse 2012 al gevonden heb.

Wat een afgang......

Een zwarte dag

Ik wilde vandaag een stukje schrijven over een nieuw radiostation dat ik ontdekt heb, met lekker oude rock classics, als een soort vervanger van 94WYSP (en die ook nog eens uit Tennessee blijkt te komen, waar we volgende jaar met de mannen een week op vakantie gaan!!). Maar ik krijg het niet uit mijn vingers. Iedere keer dat ik naar het toetsenbord grijp, komen er alleen maar woorden van boosheid, schaamte en teleurstelling uit. Hoe dat kan? Tja, ik had niet verwacht dat mijn vrienden van Ajax mij nog zo zouden kunnen raken, maar de prestatie die ze vanmiddag in Utrecht op de mat legden, was echt te beschamend voor woorden!!! Hoewel na de eerste helft ze nog met 2-3 voor stonden, werd het daarna in 10 minuten tijd 5-3 en uiteindelijk eindigde men op 6-4. Ongelofelijk wat een prutsers!! De verdediging was van een kwaliteit zoals ik het zelden gezien heb, zo slecht. Vermeer was schuldig aan drie doelpunten, Andre Ooijer maakte ook al een fout waar een doelpunt uit kwam en had een rode kaart moeten krijgen, Jan Vertongen speelde als een hockey meisje van 13 jaar, vd Wiel had een vrije dag genomen en Vurnon Anita heeft de mensen alleen maar voorbij zien lopen. Ik kan nog een hele tirade houden, maar het enige wat eigenlijk wil doen is mijn oude vak van management consultant heel even oppakken om Frank de Boer te helpen. Frank, gratis advies: hiertegen helpen alleen voor alle spelers 10 keiharde stokslagen.

Knotten

De eerste wilg is geknot!

Het is vijf november en het is 19 graden in Halfweg. Dat is toch wel bijzonder, zeker als ik de afgelopen week op de radio heb gehoord dat we een "horror winter" of een "winter of death" gaan krijgen en terwijl er al vele centimeters sneeuw ligt in New York. Maar dat biedt wel even mogelijkheden. De 25 knotwilgen die onze tuin rijk is, begonnen alweer flink in de takken te komen, en we wilden het niet zo op laten lopen als vorige keer (toen we twee jaar met knotten hadden gewacht), want dan worden de takken wel erg dik. Dus vanochtend kon ik onze kettingzaag weer eens uit de schuur halen, even wat extra zaagolie toevoegen voor de zekerheid en ..... daar gingen we weer als de politie. De eerste boom ging lekker snel, totdat op het einde de ketting van de zaag afliep. En dan blijk ik toch niet de handige Harry te zijn die die er weer even snel oplegt. Dus na vier pogingen en twee wonden aan mijn duimen (ja, ik heb het voor elkaar gekregen om allebei de duimen te verwonden, dat is eigenlijk best knap om te doen :-)), was ik eindelijk weer zover dat ik verder kon. Inmiddels had Ans de kuierlatten getrokken om met Jeroen naar yoga te gaan en Daan vond het binnen een stuk leuker dan papa te helpen, dus helaas bleek ik de enige te zijn die zowel moest zagen, als ook de takken op een hoop gooien, waarbij het vervelendste werk was om de takken die van de bomen vielen uit de sloot te vissen en vervolgens weer naar de juiste plek te transporteren. Maar al met al ging het best lekker en het weer hielp daar zeker aan mee. Na vijf bomen begon ik echter wel een beetje lamme armen te krijgen en vond ik het welletjes. Zoals een van mijn directeuren bij CMG plachtte te zeggen: er moet altijd een stukje werk voor morgen overblijven. En aangezien het morgen weer lekker weer wordt, neem ik die raad graag ter harte!

Weer eens bij Gary

Bagels, cappuccino, jus d'orange, iPad en iPhone, een gouden combinatie!

Vanochtend na het naar school brengen van Daan en Jeroen had ik een enorme zin om eens buiten de deur te gaan ontbijten. Ans had haar hardloopkleren al aan, die die vertrok snel, dus ging ik er alleen op uit. Hoewel ik eerst dacht naar Anne & Max te gaan, besloot ik op het laatste moment toch om weer even naar iets Amerikaansere sferen terug te keren, en me te begeven naar de plek waar je de beste bagel van Nederland kan eten, namelijk Gary's Deli in de Kinkerstraat in Amsterdam West. Ik heb al eerder hierover geschreven en hij staat zelfs in mijn "things to do, places to be"  lijst als iets waar je gewoon geweest moet zijn. Zo op vrijdagochtend is het lekker rustig, dus na een uitgebreide bestelling van een maanzaad bagel met humus en geroosterde groenten (toasted, uiteraard), een sesamzaad bagel met cheddar, guacamole en salsa, een jus d'orange en een grote cappuccino ging ik aan een van de tafels zitten, deze keer naast twee studentes antropologie. Ja, het is Amerikaans, dus dicht op elkaar en ik kan me helaas dan niet helemaal afsluiten voor de verhalen van je buren :-).Deze twee bagels zijn wel mijn favorieten, maar vergeet ook zeker niet eens aan de melted tuna te denken, ook hemels!!!! Blijf het wel bijzonder vinden dat er bestek bij de bagel geserveerd wordt, een bagel eet je met je handen!!!!

Met je iPad erbij om de krant te lezen of wat te surfen op het web en de iPhone om in contact te blijven met mijn projectteams was het even een heerlijk relaxed uurtje om door te brengen, je wordt door de crew nooit opgejaagd en een extra bestelling van een cappuccino werd snel geserveerd. Een geweldige plek voor een ontbijt, maar ook voor de lunch of voor een snelle "bite". Ik kan maar twee dingen noemen als kritiek: ik zie Gary eigenlijk nooit meer, en de heerlijke couscous salade die men serveerde wordt niet meer gemaakt :-(. Los dat nog even op en het is helemaal perfect!!

De klusjesman

Het is even wennen voor Daan

Kleine kinderen worden groot. Daan is nu al bijna 10 jaar, wat gaat de tijd toch snel. Maar met ouder worden, komen ook meer verantwoordelijkheden. In dat kader wilden we hem ook een taka in het huishouden geven. Na even denken wat dat kon zijn, besloten we om Daan "hoofd vuilnis" te maken. Dat betekent dat hij in het kader van de afvalscheiding het plastic, glas en papier weg mag brengen. En hij moet zelf even bezien of hij een dag het wel wegbrengt of niet, maar het mag geen ophoping worden. Het was even moeilijk voor Daan om er aan te wennen, maar inmiddels heeft hij het wel onder controle. Hij moet ook nog even wennen dat hij soms moet schakelen over het wegbrengen, want 's avonds is het nu donker en dat is niet prettig, dus is het handiger om het 's ochtends te doen of papa of mama te vragen om even mee te lopen als je het toch een beetje eng vindt. Daan is nu dus voorzien, binnenkort zullen we maar eens gaan kijken wat voor ongelofelijk leuke taak we voor Jeroen kunnen gaan bedenken :-).

Mauro

Die Mauro, en hij is nog wel fan van PSV!!

De laatste dagen worden we overspoeld met Mauro. Het is bijna onmogelijk om er uiteindelijk een standpunt over in te nemen, omdat als je het individuele geval bekijkt je natuurlijk direct zou willen beslissen om de snedige snaak die platter Limburgs praat dan Geert Wilders lekker in Nederland te laten, terwijl "in the big picture" er ook iets voor uitzetting te zeggen is. Het is echter wel beschamend hoe bijvoorbeeld onze vrienden van de Partij van de Afgunst nu minister Leers op de korrel nemen, terwijl de vorige staatsecretaris Albayrak dit besluit al jaren geleden genomen had. De CDA poging om met een oplossingvan het studie visum iedereen te vriend te houden, daar zou je ook het schaamrood van op de kaken krijgen. Maar wat echt tenenkrommend was, was afgelopen vrijdag bij Pauw en Witteman, waarin staatssecretaris Bleeker het CDA standpunt ging verdedigen. Stoer dat hij er zat, dat wel en je kon het met hem eens zijn of niet. Maar aan het eind gaat de beste man iets op een papiertje schrijven en uiteindelijk krijgen de heren P&W het in beeld en vragen wat erop staat, waarop Bleeker het papiertje aan Mauro laat zien en waarop te lezen is dat Bleeker Mauro uitnodigt voor Twente - PSV. Ik dacht echt dat ik mijn ogen niet kon geloven!!! Ik geloof direct dat Bleeker het uit de goedheid van zijn hart deed, maar het is een dusdanige gebrek aan empathie dat het echt schokkend was om te zien van iemand die verondersteld wordt leiding te geven aan ons land. Wat je daar nou van moet zeggen? Beter dan Mauro kan ik het niet samenvatten: MOOI NIET !!!!