vrijdag 25 november 2011

Weer eens bij Vinkeles

Haas met eendenlever met bladgoud en truffel, heerlijk!
Het was al een tijd geleden dat ik bij Vinkeles geweest was. Helaas gaat een van mijn beste collega's, Steven Wauters, vanaf 1-1 op zoek naar een andere opdracht, dus werd het tijd om hem eens een leuk afscheid te geven. Dat was een uitgelezen moment om weer eens het restaurant van hotel The Dylan te bezoeken. Ik reed om half zeven uit Halfweg weg en zo rond zeven uur liep ik naar binnen. Ik werd hartelijk ontvangen en ondanks dat ik al meer dan een half jaar niet geweest was, werd ik direct herkent, dat blijf ik toch knap vinden. Steven was nog onderweg, dus nam ik plaats in de bar. Maar daar was ik snel weer weg, want op het moment dat ik er ging zitten, bleken er drie zeer dronken mannen aanwezig te zijn, die niet van plan waren om te vertrekken en ruzie kregen met maitre Casper Westerveld, die er uiteindelijk op een zeer professionele wijze de dronkenlappen uit de bar wist te manoeuvreren. Ik zat inmiddels rustig in de voortreffelijke lounge (wat is The Dylan toch een fantastisch pand) te wachten en na een kwartiertje kwam Steven binnen. Na een campari ijs, een tomatensap en wat kroepoek van rode biet met een mierikswortel dip schoven we aan tafel in de voormalig bakkerij van het armenhuis van Amsterdam.

De stukjes kaas waren niet klein!
De keus voor wat we gingen nemen was snel gemaakt: het werd het signature menu, waarbij we de traditionele duif die standaard op het programma staat verruilden voor een krokant gebakken zwezerik. Met een heerlijke langoustine als starter gingen we door een paar heerlijke gangen heen. Je kon merken dat het wild seizoen weer in volle gang was. Want ook hier stond een stukje haas als  belangrijkste vleesgerecht op het programma. Deze keer met eendenlever met bladgoud en, yummie yummie, een heerlijke schaafsel van truffel. En natuurlijk een van de hoogtepunten: een selectie van de kaaswagen, waarbij gezegd moet worden dat de stukjes die afgesneden werden niet tot de categorie "lullige stukjes" behoorden. Verder werd er erg veel gelachen, onder andere door hervertellingen van hoogtepunten van onze samenwerking van de afgelopen 5 jaar. Het was een geweldige avond en ik weet zeker dat ik Steven in het programma ga missen, ik ga wel duimen dat hij op korte termijn echt een hele mooie klus gaat vinden! Al is het maar omdat ik denk dat ik dan weer een etentje van Steven krijg ;-)!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten