De Posthoorn

Echt druk was het niet

Zoals ieder jaar trakteren Rene en ik elkaar op een diner voor onze verjaardagen. Door omstandigheden was het er in december niet van gekomen om hem te trakteren, maar de locatie was wel al een tijd bekend: het werd de Posthoorn in Monnickendam. Qua reistijd viel het enorm mee, vanaf De Aker was het 25 minuten rijden. Parkeren kon gelukkig bijna voor de deur en na onze jassen afgegeven te hebben stapten we het restaurant in. Erg druk was het niet en dat is een understatement, naast Rene en mij was er nog een tafel bezet met twee bijna dove, bejaarde gasten en direct naast ons was er een tafel met vier personen maar die had qua volume net zo goed leeg kunnen zijn, want er werd niet aan die tafel gesproken. De sfeer had wel iets gezelliger kunnen zijn, maar we hadden wel het geluk om direct bij de open haard te kunnen zitten, gezien het winterse weer was dat zeker een pre! De gehele bediening bestond vandaag uit twee dames die bijzonder correct waren, maar waar ik eerlijk gezegd de hele avond geen echte klik mee kreeg.

De kaas was uitstekend, maar....dubbel rekenen?

Het eten was zonder meer bijzonder goed te noemen. We breidden het zes gangen diner uit met een gangetje kaas erbij (waarover later meer).  Er was een heerlijk gerecht met zalm, kreeft met hachee (de bediening kon niet uitleggen waarom deze combinatie gemaakt was) en als hoofdgerecht ossenstaart. Wat mij opviel was het tempo dat aangehouden werd. Rene had zijn cava nog niet op, of het eerste glas wijn werd er al naast gezet en letterlijk 1 minuut nadat de restjes van de amuses weg werden gehaald stond de eerste gang al op tafel. Het was duidelijk dat het personeel snel naar huis wilde (ze zeiden het ook bijna letterlijk want de twee weken ervoor hadden ze steeds lang door moeten werken), maar daardoor werd het wel een beetje gehaast. Dat viel me toch tegen. Bij de kaas gaf ik aan dat ik graag alle stukjes wilde proeven (tien stuks), dat was geen probleem. Maar de verrassing hierin kwam bij de rekening: daar werd mijn kaas plateau namelijk zonder vooraankondiging dubbel gerekend. Dat vond ik toch wel wat ver gaan. Gaat niet om het geld, maar de keus had wel even voorgelegd mogen worden.

Al met al een geslaagde avond met goed eten en goed gezelschap. Dat is altijd fijn! Maar mn qua bediening viel de Posthoorn me toch een beetje tegen en ik voelde me op het laatst bijna het restaurant uitgejaagd. Dus De Posthoorn was een eenmalig experiment, voor dat geld kun je echt beter naar Vermeer, Vinkeles of De Nederlanden!