maandag 10 januari 2011

The end of an era

De laatste aflossing van de studiefinanciering!!
Het jaar was 1987. Ik had net mijn gymnasium beta opleiding afgerond en had, na een hele tijd nadenken (not...) besloten om Bedrijfskunde te gaan studeren. Ik had er zin in! Maar waar ik helemaal zin in had, dat was dat ik binnenkort (ik was 17 toen ik begon met studeren) ook studiefinanciering zou krijgen. Ik weet het nog goed, want ik ging per maand maar liefst 650 gulden incasseren (de vergoeding voor een thuiswonende student), plus nog 350 gulden lening, die ik er gezien mijn financiele situatie natuurlijk direct bij afsloot. Ik kan met recht zeggen dat ik er van genoten heb. Waar enkele van mijn collega studenten een stukje wegspaarden en de lening die ze hadden netjes op de rekening lieten staat, om als het nodig was of als dat niet zo bleek te zijn na de studie direct de lening af te lossen, was er aan het eind van mijn studie uiteindelijk plus minus nul gulden over. Het geld was natuurlijk deels in studie gaan zitten (collegegeld, boeken), maar eerlijk gezegd nog veel meer in zaken als stappen, vakanties en heel, heel, heel erg veel CD's, video's, boeken en comics. Daar heb ik meer dan dezelfde waarde als plezier van gehad. En zoals Herman Brood ooit zei: ik spaar geen geld, maar wel mooie herinneringen (en dat geldt eigenlijk nog steeds!!!). Betekende wel dat ik aan het eind van mijn studie in 1991 een flinke schuld had opgebouwd. Uiteraard maakte ik direct gebruik van de mogelijkheid om pas na twee jaar af te gaan lossen, maar daarna moest ik er toch echt aan geloven. De afgelopen jaren heb ik daarom continue maandelijks een bedrag afbetaald, in het begin was dat nog een substantiele aanslag op het budget, maar de laatste tien jaar was het eigenlijk niet zoveel en telkens dacht ik eraan: potdikke, laat ik het dit jaar maar eens aflossen, maar dan vergat ik weer een brief te schrijven (ja, dat is de enige manier om dat in gang te zetten) en dan verwaterde het vervolgens weer. Tot ik vandaag een brief uit Groningen kreeg, met daarin de melding dat ik inmiddels de hele schuld afgelost had (best snel, na 20 jaar :-)) en dat ik nu dus geen berichten meer zou krijgen. Soms lost actief niets doen dus ook de situatie op :-)!!

Tja, uiteraard fijn dat ik geen aflossing en rente hier meer voor hoef te betalen, maar het is ook wel de afsluiting van een periode voor me. Niet te sentimenteel worden natuurlijk, maar het laatste restje van mijn studietijd is daarmee ook wel echt voorbij. Het is niet anders, maar het was wel even een raar gevoel om dit zo te moeten lezen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten