Even op stap met de jongens

De jongens bij de scene of the crime

Een tijdje geleden was ik weer eens op de Nieuwendijk en kon het niet laten om bij banketbakkerij van der Linde langs te gaan. Vroeger kwam ik er erg vaak, want ze hebben er het allerbeste slagroomijs ter wereld en nog goedkoop ook. Het ijs kon ik natuurlijk niet meenemen, maar wel twee zakjes slagroom truffels (melkchocolade en witte chocolade). Deze verdwenen als sneeuw voor de zon toen ze onder de ogen kwamen van Daan en Jeroen. Toen ik de jongens voorstelde om eens naar de winkel te gaan die de truffels verkocht, kreeg ik een volmondig "jaaaaa" van allebei te horen. Zaterdag maakten we er daarom een uitje van. In plaats van met de auto gingen we met de trein vanaf het nieuwe station (qua kosten konden we beter met de auto, want drie retourtjes waren bij elkaar toch 15 Euro) naar Amsterdam Centraal en van daaruit liepen we de Nieuwendijk op. De jongens hadden er zin in en keken hun ogen uit naar alle figuren die daar ook rond liepen. Na een minuut of tien kwamen we aan bij het kleine zaakje dat van der Linde eigenlijk is. In  de zomer staan er rijen voor de deur, omdat er haast niemand binnen kan staan, maar vandaag was het lekker rustig. Natuurlijk kochten we ijsjes en truffels, maar we namen ook een slagroom-schuimtaart mee. Qua prijs echt niet te overtreffen: een medium ijsje is een euro, 7 truffels voor 1,75 Euro en een taart voor 4,95 Euro. Dat kun je toch niet duur noemen! Na de aanschaf van het gebak vroeg ik de jongens wat ze nu wilden doen. En heel anders dan verwacht: ze wilden allebei nog even lekker door lopen, terwijl ze normaal altijd gelijk naar huis wilden. Dus in plaats van rechtsomkeer liepen we de Nieuwendijk verder af, tot aan de Dam. 

Even een kaasstengel wegwerken

Bij de Dam kwamen we langs de Febo en daar gingen de ogen van de mannen ook nog even glimmen, want ja, hoe leuk is het niet om zo een hokje open te trekken en er een kroket of een grillburger uit te halen. Dus dat moest ook gebeuren. Ook deze snacks gingen schoon op. Daarna even de Gamemania in om een deel van Jeroen zijn verjaardagsgeld uit te geven aan een Rayman spel (dat Daan niet zo leuk vind, maar toen ze het thuis gingen spelen hij er helemaal verzot op werd en Jeroen heel trots was dat hij zo een goede keus had gemaakt). Via het Damrak liepen we terug, waarbij we langs bakkerij De Waal kwamen, waar ik ook vroeger regelmatig kwam, met name voor de kaas croissants. Daar moest ik dan toch even naar binnen voor old times sake en wat denk je? Daan en Jeroen lustten nog wel een kaasstengel!! Daarna was het wel afgelopen, ook omdat Jeroen nar zwemles moest, dus liepen we naar het CS (de mannen wilden niet eens bij Teasers naar binnen, schande :-)), stapten in de Sprinter en 11 minuten later waren we weer op station Halfweg - Zwanenburg. Misschien dat we dit rondje ooit aan kunnen bieden als een "food tour in Amsterdam"  voor toeristen :-)??