zaterdag 30 april 2011

En uiteraard weer vroeg op

Hardlopen om 7 uur: RESPECT!
Tja, en zoals gebruikelijk: na een reis naar de USA ben je de volgende dag natuurlijk vroeg wakker. Tenminste, Simon en ik wel :-).  Dus om half zes plaatselijke tijd was ik al in het schermergebied tussen wakker en slapen en om zes uur strak was ik helemaal wakker. Dan kun je naar het plafond gaan blijven staren, maar dat is ook weer zo wat. Dus nadat eerst Simon al de kamer had verlaten, deed ik dat 10 minuten later ook, een ronkende Rene nog in kamer 2002 achter latend.

In de lobby zagen we dat Reggie en Steve nog steeds aanwezig waren. Na een kort gesprek leek het erop dat er wellicht nog kaarten voor de Miami Heat - Boston Celtics basketbal wedstrijd te krijgen zijn. Nu heb ik altijd graag een echte live NBA wedstrijd willen zien, dus wie weet gaat dat gebeuren.  De concierge gaat nu uitzoeken wat de prijzen voor de wedstrijden zijn (ik heb hem aangegeven dat hij de categorie 600 dollar + buiten beschouwing mag laten). Om 7 uur ging de sportschool overigens ook open, dus samen met Simon even een kijkje nemen. Het kan niet anders gezegd worden dan dat de sportschool GROOT is. En Simon, als echt bikkel, moest daar natuurlijk gebruik van maken. Dus, hup, gelijk op de loopband en even een half uur aan de bak om even minimaal 5 km weg te tikken. Met een ouderwetse term zeggen wij daarover: RESPECT!!! Ik denk dat hij hier de komende dagen 's ochtends zomaar eens vast gast kan gaan zijn! Gelukkig heb ik dan even tijd om het blog bij te werken (training voor de vingertjes, die moeten ook soepel blijven :-)) en zodadelijk dan aan het ontbijt. Had gehoopt dat we dat buiten konden doen, maar wat denk je: in de Sunshine State, kan het kennelijk ook regenen :-(.

Four Seasons in Miami

Bijzonder beeld in de lobby in het Four Seasons
Bij het wegrijden bij Dollar, zette Rene de navigatie aan, maar helaas kwam die niet gelijk in de lucht. Maar ik had daar al zo een vermoeden van, dus had me vooraf even een klein beetje georienteerd waar het hotel lag. Toen we de garage uitreden en ik de borden "downtown" zag, leek het me goed om die maar even aan te houden. Dat lukte bijzonder goed en toen de navigatie uiteindelijk besloot zijn werk te gaan doen, bleken we als vanzelf al de juiste kant op gegaan te zijn. Geheel tegen mijn gewoonte is :-). Ik zeg: tien punten voor de chauffeur!!

Mede door de goede keus, reden we uiteindelijk in een kleine 20 minuten van Dollar naar het Four Seasons Miami. Lekker snel, dat voelde wel goed na zo een lange dag reizen. De auto konden we voor de deur laten staan, want die ging simpel met de valet parking naar de garage, zodat wij ons naar de 7de etage konden begeven om in te checken. Daar troffen we Reggie en Steve die dat snel voor ons deden (en een dame die Nederlandse ouders had, maar waarvan ik de naam niet heb onthouden). Na door de lobby gegaan te zijn en een heel bijzonder beeld tegen gekomen ze zijn, gingen we naar de 20ste verdieping, waar onze kamer gevestigd is. Die is lekker ruim en goed gekoeld, precies goed. De tassen werden netjes afgeleverd en na even de boel uitgepakt te hebben, twee bier en een cola gedronken te hebben op de kamer (de bar gaat namelijk al om 23.30 dicht) en het toilet gemaakt te hebben (ik word echt een klusjesman), deden we om 1 uur 's nachts licht uit (net op tijd om nog te horen dat Daan en Jeroen en Yinte in Zutphen het huis al vanwege koninginnedag op stelten aan het zetten waren)!

Dollar Rental

Simons lieveling: een Ford!
Inmiddels was het plaatselijke tijd 23.00 uur en dat betekende voor ons dat we al op een klok van 5 uur in de ochtend zaten en iedereen al bijna 24 uur wakker was. Nou ja, het is toch koninginnenacht, dus we moeten ook hier maar even doortrekken :-). Met een shuttlebus werden we van het vliegveld naar de plek gebracht waar alle autoverhuurbedrijven gevestigd zijn. Ik denk dat we de laatste bus hadden, want de chauffeur had flinke haast om op de plaats van bestemming te komen! Onze auto was bij Dollar Rental gehuurd, daar stond gelukkig niet een hele grote rij. Bij het regelen kregen we een upgrade aangeboden: voor 4 dollar per dag extra mochten we een Jeep Grand Cherokee rijden. Tja, dat kun je niet laten liggen. Vervolgens kregen we de preek over te weinig verzekeringen, maar zoals gewoonlijk lieten we die ook maar links van ons liggen. Als laatste kochten we nog een kaartje om alle toll af te kopen (voor 25 dollar), wat ik daarna volgens mij weer spontaan verloren ben.

Bij de pick up van auto kregen we toch een kleine koude douche: ja, we hadden ingetekend voor de KLASSE Jeep Grand Cherokee, maar we kregen uiteindelijk een Ford Escape. Nu is er op zich niet veel mis met die auto, maar ik heb een hekel aan Ford en Simon walgt zelfs van het merk (Rene heeft er geloof ik geen last van, maar ja, zijn smaak in auto's is bekend :-)). We zullen ons er overheen moeten zetten, denk ik, maar als dat het ergste is wat er ons deze vakantie gebeurd, dan is dat niet zo een probleem....

In Houston

Twee toppers in Houston
Na een vlucht van bijna 12 uur kwamen we uiteindelijk in Houston aan. En ja, dat was langer dan gepland, maar we kregen namelijk erg te maken met tegenwind, waardoor ook op de uiteindelijk vlucht een fikse vertraging zat. Maar gelukkig krijg je zo op de reis nog wetenswaardigheidjes mee, zo hoorde ik dat Houston de op vier na grootste stad van de Verenigde Staten is, dat zou ik nooit gedacht hebben, eerlijk gezegd. Door de douane heen ging van heel makkelijk (ik ging nog met het Flux systeem, dus ik had om precies te zijn twee minuten) tot soepel (Rene en Simon een minuut of 10), waarna we even iets moesten gaan eten. Veel keus is er culinair gezien dan ook weer niet, dus gingen we maar naar de Fox Sports Sky Bar, waar een chagrijnige ober ons uiteindelijk drie Pepperjack Burgers voorschotelde, die best te eten waren. Een dikke fooi zat er voor de be man echter niet meer in. Tja, service blijft toch voorop staan....

Om 19.10 strak vlogen we voor de laatste etappe weg vanuit Houston naar Miami. Daar ondervonden we geen problemen, dus 2,5 uur later rolden we alweer het vliegtuig uit, het vliegveld van Miami op. Hoewel we gewaarschuwd waren dat het wel eens lang kon duren voordat we onze koffers op de band konden terug gaan vinden, viel dat deze keer ook mee, want 5 minuten later begon de band al te ratelen en nog eens 5 minuten later hadden we alle bagage en konden we naar buiten om ons naar Dollar Rental te begeven om onze auto op te halen.

vrijdag 29 april 2011

Niet zo een heel best begin

3,5 uur vertraging....
Om 6.30 strak was Alma Taxi bij ons aanwezig en met gezwinde spoed begaven we ons naar de Aker om Rene op te halen. So far, so good. Om 7 uur waren we op Schiphol, dus dat was keurig op tijd en Simon arriveerde een minuut of 7 later.  Even kijken waar we onze tassen af moesten geven en toen we naar het bord keken....shock.....horror.....we hebben 3,5 uur vertraging!!!! Dat was nog tot daar aan toe, maar het betekende ook, dat we onze aansluiting naar Miami gingen missen. Door de dame achter het loket werd voorgesteld om de reis dan maar om te boeken, wat betekent dat we nu ipv via New York via Houston (laten we het van de goede kant bekijken, ik ben nog nooit in Houston geweest, dus wie weet hoeveel cowboys en indianen we daar gaan zien :-)) gaan reizen. En daar hebben we dan uiteraard een langere stop over, namelijk 6 uur. Betekent dat we zo rond 22.30 uur in Miami aankomen. Dan nog tassen halen, auto halen en naar hotel rijden, wat zal betekenen dat we pas zo rond middernacht daar aan zullen komen. In Nederlandse tijd is het dan alweer een uur of zes 's ochtends, dus het wordt een bijzonder lange reisdag voor ons. Maar ja, aan de andere kant: het is de nacht van 29 april op 30 april, dus een klassieke konninginnenacht, waar wij op deze manier onze eigen invulling aan kunnen geven om eens goed door te halen. Op dit moment zitten we gezellig te wachten op Gate G3 om zodadelijk te boarden en dan om 10.10 op te stijgen. Ook deze valse start gaat er nog niet voor zorgen dat we ons goede humeur verliezen!!!

Moeilijk moment

Zojuist naar Schiphol vertrokken. Enerzijds hoopte ik dat de jongens wakker zouden zijn om even gedag te kunnen zeggen, anderzijds dat ze bleven slapen. Bij het binnengaan van de kamer werd Daan natuurlijk wakker en begon te huilen omdat hij niet wilde dat ik weg ging....dat maakte het in de taxi stappen niet makkelijker, maar na een dikke kus en knuffel ging het weet beter. Hij gaat goed voor Jeroen en mama zorgen deze week!

donderdag 28 april 2011

Ready, set.....go tomorrow

Plaats van bestemming: La Florida
Nou, de koffer is gepakt en de spullen voor in de rugzak liggen op tafel, we moeten nog het een en ander opladen om morgen goed geĆ«quipeerd op pad te gaan.  Niet een zware bepakking, mind you, want het weer in Florida heeft het niet nodig om diverse outfits mee te nemen. Alle reisbescheiden zijn ook onder handbereik, dus ik ben er bijna helemaal klaar voor om morgen naar Florida af te reizen. Hoewel ik er erg veel zin in heb, is bij dit soort vakanties de avond voor vertrek voor mij altijd wel een moeilijk moment. Enerzijds boek ik een vakantie natuurlijk omdat ik denk heel veel plezier te gaan hebben met mijn maten, maar ik vind het altijd verschrikkelijk om Ans, Daan en Jeroen thuis te laten (dat klinkt raar als ik het opschrijf, maar ik denk dat de boodschap wel helder is, en gelukkig gaan ze ook hele leuke dingen doen, samen met Hinkje, Joost en Yinte in Zutphen en Halfweg). Ik vergeleek het vanavond even met abseilen: leuk om te doen, maar het punt waarop je op de rand van de berg staat en je jezelf moet laten vallen om in een hoek van 90 graden op de berg te komen, dat is toch (bij mij dan) een heel vervelend moment. In deze vergelijking zit ik nu in dat moment, en als ik morgen in het vliegtuig zit, zal het wel voelen of ik met sprongen naar beneden aan het stormen ben. Even doorzetten, dus.

Wordt een traditie doorgegeven?

Daan zijn eerste horloge!
Een van mijn liefhebberijen is het verzamelen van horloges. Nu ga ik daar voor kwaliteit in plaats voor kwantiteit, dus het is niet zo dat ik er een kamer voor nodig heb. Maar ik mag er altijd graag naar kijken, ook in de etalages van goede juweliers (ik denk dat we tijdens de zomer vakantie bij het terug rijden uit Italie maar even een stop over in Zwitserland moeten maken, dat was 4 jaar geleden ook geweldig!). Tot voor kort kon ik deze "passie" niet met mijn zoons delen, maar kort geleden gaf Daan aan dat hij eigenlijk wel een keer een horloge wilde hebben. Dat had Ans goed in haar oren geknoopt en ze had vandaag een bijzonder fraai exemplaar uitgezocht. Het is een heel dun en licht horloge van Skagen, een toonaangevend Deens design label. Heerlijk voor Daan, want hij moet nu natuurlijk niet gelijk met een zware klok gaan lopen (tja, we dachten eerst nog aan U-Boat, maar dat hebben we toch maar niet gedaan :-)). Hij staat hem echt schitterend, dus het was een uitstekende keus (maar daar heeft Ans natuurlijk ook wel oog voor) en Daan liep er trots als een pauw mee rond. Dat vond Jeroen dan weer niet zo leuk, want die wilde ook een horloge hebben, en het duurde even tot we hem uit hadden kunnen leggen dat het alleen echt nut had als hij kon klok kijken.

Nou, eerst maar eens een paar jaar kijken hoe Daan ermee om gaat en wat Jeroen er van vindt als hij kan klokkijken. Maar ik heb wel een mooi beeld voor ogen, dat de mannen van de familie Janssen gezamenlijk een klok gaan kopen. Echte male bonding :-).

woensdag 27 april 2011

Wat een geMacker

Een nieuwe Mac voor Ans
Sinds een paar maanden ben ik qua laptop overgestapt van mijn Sony VAIO Windows machine naar een Macbook Air. Ik kan nu niet anders zeggen dan dat het een verademing is. Tuurlijk, het is nog steeds wel zo dat ik op gezette tijden even moet zoeken hoe iets werkt (zo blijf ik nog steeds wel zoeken naar de "del" toets), maar het systeem is supersnel, crashed nooit, integreert als een dolle en is super gebruikersvriendelijk. Toen Ans vorige week weer eens aan het zuchten en steunen toen Windows het weer eens begaf, per ongeluk mail had weggegooid of weer twee minuten op slot ging en begon te ratelen, stelde ik voor dat ze wellicht ook eens de overstap zou gaan wagen en naar de geesteskinderen van Steve Jobs. Waar ik normaal een tirade over mij heen kreeg dat ze niet over wilde stappen, want dat ze dan weer van alles moest leren en mail archief kwijt zou zijn, was het deze keer als antwoord "maar ja, wat zou ik er dan van merken, he...". Meer koopsignaal heeft deze oude accountmanager niet nodig :-). Dus toog ik zaterdag naar Haarlem om in het iCenter een Macbook voor Ans te kopen. Hoewel het daar geen echte leuke koopervaring is (de mensen daar geven je toch niet echt het gevoel dat je een wondermachine van ze af gaat nemen), was het het dichtst bij. Keuze viel op een Macbook pro, omdat Ans graag een 15 inch scherm wilde hebben.

Thuis gekomen verblijde ik Ans met haar nieuwe machine, maar ze was druk met het omspitten van de tuin. Dus zette ik mij maar aan de taak om de nieuwe machine in te rollen en zoals bij Apple gebruikelijk ging dat lekker snel. Binnen 2 minuten contact met Wifi, gekoppeld aan de time machine. Zoals het hoort!!! Helaas was email een probleem, want uitgaand verkeer werd niet over Ziggo verstuurd, waardoor ik een omleiding via gmail moest leggen (dat was overigens een bijzonder goede service van Google, top gedaan!), maar ook dat lukte uiteindelijk. Er staat nu een hele mooie Apple laptop helemaal ingerold te glimmen en verleidelijk te kijken van "gebruik me, gebruik me....", maar op het moment dat ik dit schrijf, zit Ans nog keurig op haar oude Samsung Windows Machine te werken. Misschien heeft ze wat aansporingen nodig om de sprong in het diepe te maken, Wie help via het blog haar nog verder te enthousiasmeren??

dinsdag 26 april 2011

Fijne apps....mooie apps....

Parkline app: niet leuker wel makkelijker
Afgelopen week twee apps beter leren kennen en toch wel enigszins onder de indruk ervan geraakt. Daarom even een korte bespreking voor de liefhebbers van apps op de iPhone. Allereerst de app van Parkline. Ik ben al enkele jaren gebruiker van deze dienst. Maakt parkeren in Amsterdam en Haarlem lekker eenvoudig. Auto neerzetten, kijken welke parkeerpaal het dichtst bij staat, Parkline bellen, nummer intoesten en afsluiten en hup, je staat geregistreerd. Veel beter dan gepruts met muntgeld, chipknip of credit card en zeker dan het naar die plek ook nog eens toelopen. Veel makkelijker, maar met een app kan het dus nog eenvoudiger! Ik gebruikte de app voor het eerst in Haarlem, je start op, de iPhone doet een positie bepaling, vertelt in welke parkeer zone je bent en je hoeft verder alleen nog de knop "start" in te drukken. En bij het weer vertrekken start je de app op en druk je op de knop "stop" (jaja, je verzint het niet!!!). Gemak dient de mens, makkelijker gaat het echt niet worden. Mocht om de een of andere reden de zone niet herkent worden, dan kun je hem handmatig invoeren, dat is 2 seconde meer werk, maar gaat ook vlekkeloos! Voor de liefhebbers zijn er ook allerlei rapportage mogelijkheden, die geven een helder overzicht van je parkeergedrag van de afgelopen periode, maar die heb ik gewoon eens bekeken hoe het eruit ziet, de plek waar die knop staat op mijn iPhone scherm zal hier zeker niet door slijten! Mocht je veel betaald parkeren, dan is een abonnement op Parkline zeker aan te raden en met deze gratis app wordt het er alleen maar makkelijker op (helaas niet goedkoper...).
Een website gemaakt op je iPhone in 60 seconden!

De tweede app waar ik het kort over wil hebben is Zapd. Zapd is een app die het mogelijk maakt om binnen 60 seconde via je iPhone een website in elkaar te zetten. Ja, je leest het goed, binnen een minuut kun je een redelijke website in elkaar zetten. Zapd stelt op je iPhone een aantal templates beschikbaar en vervolgens kun je drie zaken toevoegen: een stuk tekst, een foto en eventueel links (op youtube is een kleine uitleg beschikbaar in...59 seconden :-)). Ik geloofde er eerlijk gezegd niets van, dus heb ik zelf even de proef op de som genomen en verdomd als het niet waar is: het is inderdaad mogelijk! Toegegeven, het is natuurlijk niet een site waar de user experience goeroe's de vingers bij aflikken, maar laten we even wel wezen: het komt via een mobiele telefoon en het is super snel in elkaar te zetten, ook voor iemand die nagenoeg geen gevoel voor dit soort zaken heeft. Het is een mooie manier van mobile blogging, ook gezien het feit dat je kunt delen van email, facebook en twitter. Ik kan niet anders zeggen dan: "I'm impressed!!". Je kunt de site uit blijven breiden met teksten en foto's, gaat ook zonder problemen. Mijn proef op de som kunnen jullie via deze link bekijken. Of het uiteindelijk iets is dat ik langdurig ga gebruiken durf ik nog niet te zeggen, wellicht dat het daar dan weer net teveel gadget voor is, maar het is op zijn minst knap wat deze knapen in elkaar gezet hebben. Wellicht in Florida eens uitproberen.

Beide apps overigens gratis, dus dat kan je de kop niet kosten (waarbij natuurlijk gezegd moet worden dat de dienst van Parkline betaald is, ook de eerste registratie, alleen het kanaal van de app is gratis).

maandag 25 april 2011

Ajax, kan het nog wat worden?

Hopelijk juichen we op 15 mei ook!
Het blijft toch een beetje vreemd, voetbal op eerste Paasdag. Toen ik nog de leeftijd van Daan had, was het ondenkbaar dat er op die dag competitie gespeeld zou worden. Maar goed, toen was er op zondag ook geen enkele winkel open (behalve de zondagswinkel :-)). Maar zondag speelde Ajax tegen Excelsior en aangezien er toch weer een klein kansje was dat Ajax nog richting kampioenschap kon gaan, ging ik samen met Erik en Onno naar die altijd gezellige Amsterdam Arena. Hoewel aangegeven was dat de wedstrijd helemaal uitverkocht was, waren er toch echt veel lege plekken in het stadion. Na de eerste helft leek er geen vuiltje aan de lucht, Ajax stond 1-0 voor en het stadion was bijkans ontploft toen op het grote scherm te zien was, dat Wijnaldum ondertussen Feijenoord op een 1-0 voorsprong had gezet tegen PSV. De tweede helft verliep in het begin echter dramatisch, waarbij het 1-1 werd en Excelsior zelfs kansen op 1-2 had. Toen bleek dat bij Feijenoord - PSV uiteindelijk Engelaar eruit was gestuurd en Feijenoord na een kleine tegenvaller snel weer op 1-2 kwam, ging het publiek er echt 101% achter staan en schreeuwde Ajax uiteindelijk naar een 4-1 winst (en die tweede goal was echt geen buitenspel, vertelde Wamberto mij :-)).

Dat betekent een situatie die ik al jaren niet meer meegemaakt heb, namelijk dat Ajax twee wedstrijden voor het einde alles in eigen hand heeft om die derde ster uiteindelijk op het shirt te krijgen. Dat wordt zeker niet makkelijk (Heerenveen uit is geen eitje), maar het is wel eens lekker om niet helemaal van anderen afhankelijk te zijn! Daar kan ik dan in ieder geval een week weer op teren. En Heerenveen - Ajax komende zondag zal ik volgen, terwijl ik op dat moment samen met Simon en Rene naar Key West aan het rijden ben, lokale tijd 8.30 uur....spannende twee uur zal dat op vakantie zijn, even een wat minder relaxed moment :-). Maar ik heb er vertrouwen in dat ik in Key West een heerlijke Key Lime Pie kan eten op nog een stap op weg naar de victorie!!! SMS of Whatsapp verslagen van de wedstrijd worden zeer gewaardeerd!

En bedankt vuur die bluumeh...uuuhh....eieren!

Eieren vangst in de vroege ochtend!
Pasen. Ik heb er niks mee en ik zal er waarschijnlijk ook nooit echt wat mij krijgen, daarvoor staat het toch een beetje te ver van mijn bed. Maar sommige tradities moet je natuurlijk wel in eren houden, dus hadden Ans en Willy zaterdagavond maar liefst 56 chocolade paaseieren in de tuin verstopt. Om kwart over zeven 's ochtend stond daarom Jeroen bij ons op bed te dansen, omdat het nu toch wel erg laat begon te worden om te gaan zoeken. Dus daar gingen we, de tuin in met twee manden en de mannen op zoek naar de eieren. Sommige vonden ze heel snel en konden ze eenvoudig pakken, maar sommige waren echt moeilijk te vinden of maakten het noodzakelijk om creatief te worden. Zo klom Jeroen op het kippenhok om daar een ei te pakken en ook op de groene tuin kast via het hek. Daan was meer van het gereedschap en ging met harken te weken om eieren van het dak van de overkapping op de patio te harken. Ze kwamen bijna nog flink ik conflict over hoe het ei van de vlaggenmast te krijgen (ja, daar lag er echt een, credits voor Ans hoe ze die erop heeft gekregen), Jeroen wilde aan de mast gaan schudden en was daar als mee bezig, terwijl Daan met een groot stuk hout op de paal wilde gaan slaan, en daarmee zo ongeveer zijn broer scalpeerde. Na een uurtje zoeken hadden we bijna alle eieren wel gevonden en vonden de jongens het wel mooi genoeg, de meeste eieren waren wel binnen en werd het tijd om er eens een paar te proeven. Dat niet alles gevonden was, zag ik overigens aan het eind van de dag, want bij de entree van ons erf, zat nog een chocolade kip in het kippengaas! Die had het helaas niet overleeft, want door de zon was deze helemaal gesmolten. Tja, dat krijg je natuurlijk als het tijdens Pasen al 25 graden is!

zondag 24 april 2011

Een dikke, vette plug!

Voor mij het beste BBQ boek!
Wat een weer, wat een weer. Nederland is op dit moment het warmste land van Europa. Mensen vliegen naar Turkije naar 12 graden en ook in Spanje is het niet je dat (gelukkig is het in Miami inmiddels 33 graden, dus dat zou goed moeten komen :-)). Als de zon zo gaat schijnen, dan gaat het bij mij altijd snel kriebelen en aangezien ik nog geen eten in huis had gehaald voor zaterdagavond, was de keus snel gemaakt om de barbecue uit het vet te halen. Hoewel we met een kleine groep waren en we niet heel erg uit wilden cq konden pakken, moest er natuurlijk wel iets lekkers op tafel komen.

Daarvoor heb ik jaren geleden mijn barbecue bijbel gekregen. Dat is niet het standaard werk van bijvoorbeeld Weber, maar ik heb jaren geleden het boek Ainsley's Barbecue Festijn van Ans gekregen. Het boek is geschreven door Aisley Harriott, een bekende Engelse TV kok, die een stukje humor bij het koken inbrengt en niet bij iedere zin fuck hoeft te roepen. Het boek is eenvoudig geschreven, en geeft een varieteit aan bereidingswijzen, marinades, rubbs en gerechten (voorgerechten, hoofdgerechten, bijgerechten en desserts). De meeste zijn redelijk eenvoudig te bereiden, wat altijd meewerkt aan het plezier om iets te maken. Uit dit boek heb ik inmiddels mijn beroemde Griekse Kip (beste bereiding: de kip een dag van te voren in de marinade in de koelkast zetten, door de citroen begint het proces van "garen"  eigenlijk dan al, en voordat de kip op de barbecue gaat even de resten van de marinade verwijderen), maar ook de quesedilia's zijn voortreffelijk. Ook de surf & turf behoort bij de beste barbecue gerechten die ik gemaakt heb. Het beste bijgerecht vind ik persoonlijk de pittige couscous salade. Qua desserts: de geroosterde ananas en mango zijn absolute aanraders.

Mocht je een keer wat meer willen gaan barbecueƫn dan de standaard hamburgers, satetjes en spare ribs, dan wil ik je echt dit boek aanraden. Het is echt een mooi handboek voor de starter, maar ook als je wat meer gevorderd bent (en ik reken me op dit gebied daar toe :-)), dan grijp je hier toch nog naar terug (hoewel ik inmiddels sommige recepten al op kan dreunen). Absoluut een dikke, vette plug waard!!

zaterdag 23 april 2011

Kinderverjaardag Daan

Groepsfoto koks in spe!
Het was alweer een tijd geleden, maar het kwam niet slecht uit: het vieren van de kinderverjaardag van Daan! Hij is natuurlijk op 19 februari jarig, maar de viering was dus twee maanden later :-). Kwam goed uit, want het weer was nu geweldig! Betekende dat de eerste activiteit een beetje jammer was, want dat was Glow in the Dark Golf in Aalsmeer. Aardig om te doen, maar zeker voor hoog sensitieve kinderen geen aanrader. Dus daarna snel weer terug naar huis, waar inmiddels Jessica en Claudia van J-licious gearriveerd waren, die aan Daan en zijn vrienden een kook workshop "griezel eten" gingen geven. Dat vonden ze echt helemaal geweldig! Ze werden ingedeeld in drie groepjes: Daan en Thymo deden het voorgerecht (Tomatensoep met kevers), AnnaSofie en Davey het hoofdgerecht (spaghetti met gehakt mummies) en Anke, Xena en Jeroen deden het dessert (koek en cake in de vorm van oogballen). Het maken ervan was hartstikke leuk en ook het opeten ging als een tierelier! Een dikke "thumbs up"  voor de dames die die allemaal uitstekend begeleid hebben!

Daarna gingen nog snel de zwembroeken aan om een waterbalonnen gevecht te houden tussen de dames en heren! Om een uur of acht kwamen de eerste ouders om hun kinderen op te halen, maar in de heerlijke zon ontkwam niemand eraan om eerst nog even een prosecco tot zich te nemen :-). Zo rond kwart voor negen vertrokken de laatste gasten, waarbij ik bij het scheiden van de markt nog een tip kreeg voor mijn vakantie naar Florida: als je van Miami naar Tampa rijdt, is het een aanrader om een klein ommetje te maken naar Anna Maria Island, om daar te lunchen bij Mr Bones. Ik zal eens onderzoeken in hoeverre dit in of uit de route ligt.

Om half tien gingen Daan en Jeroen naar bed en konden ze Ans nog overtuigen om toch nog een klein stukje voor te lezen. Dat werd inderdaad een klein stukje, want Jeroen was binnen 2 minuten vertrokken en ook Daan hield niet veel langer de oogjes open. Het was een heerlijke dag voor de mannen!

vrijdag 22 april 2011

Boodschappen

L'Amuse, je wordt er hebberig van
Vandaag, op goede vrijdag, was het eindelijk tijd om Daan zijn verjaardagsfeest te vieren. Maar voordat de gasten om 13.00 uur zouden gaan arriveren, moesten de boodschappen gedaan worden. En omdat het ook nog eens Pasen is dit weekend en we zaterdag en zondag Willy en Jos op bezoek hebben, moesten we iets meer inslaan dan op een normaal. De eerste stop was het standaard rondje Zwanenburg: Albert Heijn, Osdorper, Groentehandel Hans Lucke en Slagerij Rob. Bij die laatste kocht ik de ingredienten voor de eerste barbecue van het jaar, die gaat zaterdag erdoorheen. Deze keer niet zo fancy maar redelijk recht toe, recht aan (maar ja, met de Griekse kip kun je het eigenlijk nooit over recht toe recht an spreken, want die is altijd top als je hem een dag van tevoren in de marinade zet, dat is het echte geheim!).  Daan ging zelfs mee, want in de AH was een speurtocht en die wilde hij graag doen.

Na deze eerste etappe, ging ik naar Amsterdam Zuid. Wel even erg vervelend: juist nu het warm wordt, gaat de airco van mijn auto kapot, dus zat ik even fijn weg te zweten. Maar goed, als je dan in Zuid bent, dan kan het niet anders, dan dat je ook weer even stopt bij L'Amuse, waar zowel Martin als Betty aanwezig waren. Deze keer nam ik een mooi stukje Remeker van Jan Dirk vd Voort mee, die ik bij mijn eerste bezoek aan La Rive had geproefd. Deze is moeilijk te krijgen (net zoals Wilde Weide Oud Belegen, overigens), omdat er erg weinig van gemaakt wordt op een echt ecologische wijze. Gaat eerste Paasdag mee op het plankje :-). Daarna even naar het Vlaamsche Broodhuys voor twee pave's en dan daarnaast naar Arnold Cornelis voor een Paas Haas Taart (waarbij het bij de uitspraak daarvan bleek dat ik mijn afkomst niet kan verloochenen :-)).   Na dit allemaal ingeslagen te hebben ging ik in een hete auto weer terug naar Halfweg en was ik om 12.30 uur nog net op tijd thuis om snel twee broodjes te eten voordat de vrienden en vriendinnen van Daan arriveerden om er 's middags een dolle boel van te maken!

donderdag 21 april 2011

Schapen scheren

Ans kan professioneel schapen scheerder worden!
Voordat ik op vakantie ga, vind ik het altijd wel lekker om nog even naar de kapper te gaan. Zeker als het warm is waar we naartoe reizen. De weersvoorspellingen voor Florida geven inmiddels een gemiddelde temperatuur aan van rond de 32 Celsius, dat blijf ik best warm vinden, dus een korte coupe is dan het best (en ja, dat is nog wat korter dan normaal). Normaal ga ik dan naar Nassau Kappers en dat stond ook voor vrijdagavond op het programma, maar daar bleken twee hindernissen. Enerzijds gingen ze vanwege goede vrijdag eerder dicht en anderzijds hebben we vrijdag het verjaardagsfeest van Daan (twee maanden te laat, maar hij heeft er nog steeds veel zin in :-)). Nu had ik een tijdje geleden een tondeuse gekocht met het plan om die 18 Euro per maand eens uit te gaan sparen (de tondeuse was 30 Euro, dus dan heb je het er snel uit), maar was er nooit toe gekomen. Dit was dus een uitgewezen gelegenheid en omdat het wat lastig is om dat zelf te doen, was Ans zo aardig om daarbij te assisteren.

Eerste stukje bleken we niet het juiste kammetje op de tondeuse te hebben staan en had ik een bijna kale plek te pakken. Maar daarna ging het vlekkeloos, met het juiste kammetje en tondeuse standje 1 werd binnen 10 minuten mijn gebruikelijke coupe door Ans aangebracht. Zeker als je dat in het zonnetje buiten kunt doen en dus geen troep in huis ervan hebt, is dit prima! Ik voelde me af en toe wel even een schaap dat onder handen werd genomen, maar ach....daar stap je snel over heen.....beeehhhh!!! Als ik Ans zover kan krijgen, dan houden we deze er maar even in, denk ik, kan ik bijpunten wanneer ik wil en nog gratis ook!!!!

dinsdag 19 april 2011

Theatraal weekend, part two

Buurman en Buurman zijn populair!
Na de opera op zaterdag, was het op zondag tijd voor iets vergelijkbaars, maar wel lichters. We gingen namelijk met mijn moeder, zuster, zwager en hun kinderen naar de musical van Buurman & Buurman. Voor mij toch een bepaalde mate van jeugdsentiment, want als kind heb ik de filmpjes van Buurman & Buurman veelvuldig bij de VPRO op TV gezien, eerst zonder enige tekst en daarna met stemmetjes en dat zijn uiteindelijk echte klassiekers geworden, waar soms nog wel eens een paar zinnen uit geciteerd worden ("dat strijkijzer van jou, dat strijkijzer van jou, dat heb ik het raam uit gekegeld"  of "wat ben je nou voor een oelewapper, wat ben je nou voor een oetlul!"). Om half vier vertrokken we vanuit Halfweg naar de Meervaart, ik enigszins gestressed, want ik had net de eerste helft van NEC-Ajax gekeken, waarin Ajax volstrekt weggespeeld was, maar miraculeus toch de rust inging met een volstrekt onverdiende 1-1. Om tien voor vier was iedereen bij het theater en zagen we al vele kinderen verkleed als de twee Buurmannen voor het theater heen en weer lopen. Dat het populair was, was wel duidelijk, want beide voorstellingen vandaag waren ramsj helemaal uitverkocht. Ok, dan snel naar binnen, en om vier uur (na net gezien te hebben dat Alderweireld de 1-2 voor Ajax binnen kopte) begon de voorstellen. Deze keer precies de humor die je kon verwachten als je de filmpjes kent. De twee handige klussers weten de moeilijkste oplossingen voor de simpelste activiteiten te bedenken (het lijkt soms net een ICT bedrijf :-)).

Restanten van een losbandig leven
Hoogtepuntje was hoe alle spullen die de rode Buurman moest verhuizen op een trapauto pasten, ingenieus gemaakt, kan niet anders zeggen. De kinderen lagen om de minuut in een deuk en hadden het ontzettend naar hun zin. En ook oma kon bijna weggedragen worden. De liedjes waren kort maar krachtig, zodat dat onderdeel van de musical niet de boventoon voerde. Maar na een uur was de koek al op, dat vond iedereen wel aan de korte kant. Maar voor de doelgroep was het wel voldoende, want de eerste kinderen stonden zo tegen het einde van de voorstelling al op de trap en begonnen erop te rennen. Na even kort in de foyer gezeten te hebben om ons gratis drankje te verorberen (tja, je blijft Nederlander, nietwaar), waar het een heksenketel aan kinderen was, vertrokken we weer om half zes richting Martini, een pizza restaurant op de Jan van Galenstaat, waar ik vroeger heel veel kwam met Rene. Kenmerkend waren de pizza's en de hoge volatiliteit in serveersters die meestal vertrokken als ze 18 werden. Raar genoeg is het serveerster gedeelte opgehouden toen de oude Martini de pijp aan Maarten gaf, de pizza's zijn nog steeds geweldig gebleven! Het wachten was even op Hans, maar toen we die belden waar hij was, gaf hij aan op 10 minuten lopen te zitten. Dat klonk goed, maar toen hij vervolgens vertelde bij de Kinkerstraat te staan, werd het wat minder mooi, want als je dat stuk in 10 minuten wilt lopen, moet je toch van Olympische klasse zijn. Enkele telefoontjes later bleek Hans, als ras amsterdammer, toch een verkeerde afslag genomen te hebben en verdwaald te zijn, dus sprong ik heel spontaan (na een kleine reprimande van Ans) in de auto om hem op te halen. Leve de navigatie, want ik had hem snel in de smiesen en waar ik hem oppikte, was het nog 4,5 km rijden naar het restaurant. Toen we terug kwamen was iedereen al een de dis, maar gelukkig had de kok ons eten in de oven gehouden, dus konden we genieten van een pizza quatro stagioni (mijn vaste prik) en een spaghetti met pittige kip. Na daarna de kinders nog op een ijsje getrakteerd te hebben, was het uit met de pret en was het tijd om de dag af te sluiten.

Wat was nou leuker, de opera of de musical? Niet met elkaar te vergelijken, de opera was een heel bijzondere ervaring die de jongens zeker niet hadden willen missen, Buurman & Buurman was lekker 60 minuten pretentieloos vermaak (zoals mijn vriend Simon zou zeggen). Kiezen is dus nagenoeg onmogelijk, en het is juist goed om beide kanten van het spectrum te zien. Pas dan kun je zelf een opinie vormen. Misschien is dat wel het belangrijkste om de kinderen mee te geven hierin!!

maandag 18 april 2011

Theatraal weekend, part one

In de Stopera, bij de "Heksen van Venetie"
Dit weekend stond voor ons in het teken van twee theater bezoeken met Daan en Jeroen. Omdat we de jongens graag een zo breed mogelijke opvoeding willen geven, waren het ook twee heel verschillende voorstellingen. Zaterdag togen we na het turnen van Jeroen (die daar die dag leerde hoe hij een salto kon maken, knappe vent!!!) direct naar de Stopera. De vorige keer dat we daar waren, gingen we naar het ballet van The Sleeping Beauty en was het tjokkie vol. Dat was deze keer niet het geval, kennelijk trok de familie opera "De Heksen van Venetiƫ" minder bezoekers dan het ballet. Dus om 13.15 reden we de parkeer garage in om de kaarten te halen en om 14.00 uur zaten we we helemala klaar voor (inderdaad niet in een uitverkocht huis, ik denk dat slechts 75% van de plekken gevuld waren. De voorstelling was een mix van enerzijds opera en anderzijds een visuele ervaring, waarin een aantal film technieken door elkaar gebruikt werden om op een bijzondere wijze het verhaal te illustreren.

Orca in de Amstel!
Ik vond het een bijzondere ervaring, met op sommige momenten zeker indrukwekkende zang, maar ik kan niet zeggen dat ik mega onder de indruk was. Ik vond het verhaal wel erg flinterdun (het is letterlijk in een half minuut te vertellen zonder veel over te slaan) en als er dansende groenten op het podium staan, begin ik op een gegeven moment af te haken :-). Het was wel goed dat er "boventiteling" was, waardoor je ook mee kon lezen wat er gezongen werd. Daan en Jeroen vonden het wel leuk om meegemaakt te hebben, dus dat is natuurlijk erg positief. Na afloop van de voorstelling maakten we nog even een uitstapje naar Puccini om een klein doosje bonbons te kopen (goddelijk!!!) en De Beestenwinkel (waar we voor de verandering twee knuffels kochten, eenn orca voor Daan en een otter vaan Jeroen) en aten we de bonbons op naast Dantzig met een mooi beeld over de Amstel!! Dat was een mooie afsluiter van het eerste theater uitje van het weekend!

zaterdag 16 april 2011

Beelddenkers

Een tekening van Jeroen zijn hoofd
Afgelopen donderdag kregen we bezoek van een mevrouw die gespecialiseerd is, in "Anders Leren". Dat is een methodiek om kinderen die meer "beelddenkers"  dan "woordenkers" zijn te helpen zichzelf zo te structureren dat ze hier met name op school ook goed mee omgaan. Jeroen blijkt een echte beelddenker te zijn, wat zich onder andere uit in zijn grote creativiteit, maar ook in het feit dat als hij iets in zijn hoofd heeft, hij het ook per direct wil hebben cq doen. De eerste les stond in het teken van het aanbrengen van wat "structuur" in het hoofd van Jeroen. Daarvoor moest hij een tekening maken van de binnenkant van zijn hoofd, die vervolgens in vier kamertjes werd in gedeeld. Een kamer voor de cijfers, een kamer voor de letters, een kamer voor de leuke dingen en een kamer voor de vervelende dingen. En natuurlijk moest iedere kamer een deur hebben om eenvoudig naar binnen en naar buiten te komen! Dat kon Jeroen heel goed weergeven, waarbij hij natuurlijk ook zijn creatieve zijde liet zien want, aardje naar zijn moeder, moesten de kamers natuurlijk gelijk goed gedecoreerd worden, deze keer met smileys, sterren, vlinders en hartjes. Daarna moest hij een manier leren om "foute dingen"  uit te wissen. Daar koos hij ook weer iets bijzonders voor: namelijk een bommetje in het zwembad, waarmee je zaken mooi uit kon wissen. Dan is bijvoorbeeld een verkeerd geschreven woord helemaal weg en kun je het opnieuw op de muur van de letterkamer schrijven! Jeroen had er duidelijk plezier in, en na drie kwartier werken had hij met deze manier ook al bijna het alfabet in zijn hoofd gestampt, niet gek voor een jongetje van zes. Jeroen lijkt er al direct profijt van te hebben, dus volgende week doen we nog een sessie.  Heel fijn om te zien dat Jeroen er direct goed mee bezig is. Bij thuiskomst van Daan vertelde Ans ook aan hem wat Jeroen geleerd had, en Daan vertelde toen dat hij zelf ook al zo een systeem voor hemzelf had uitgewerkt, en toonde dat met het leren van het woord authentiek, wat hij  na het opgeslagen in zijn letterkamer te hebben, zonder problemen voor- en achterwaarts foutloos kan schrijven!!

Wat overigens wel heel bijzonder was: de mevrouw van het anders leren, die zelf ook een echte beelddenker was zoals ze vertelde, vroeg of er nog meer mensen in onze familie beelddenkers dachten te wezen. Ik gaf aan dat ik dat niet was, en met een beetje bijzondere blik keek ze mij aan en zei: tja, dat dacht ik al, zo zie je er ook niet uit. Ik neem aan dat dat niet een vooringenomen standpunt tegen mannen met pakken aan is, maar dat het waarschijnlijk iets was dat te maken had met de lengte van mijn linker oorlel.....

vrijdag 15 april 2011

Nou, dat is lekker....

Helaas dus niet dit weekend :-(
Was ik er gisteren helemaal klaar voor om een weekendje te gaan spenderen aan mijn nieuwe iPad2, gaat dat helaas niet lukken! Vanochtend was ik weg met de klas van Jeroen op een excursie door de Noordwijkse duinen (waar ik overigens met barstende koppijn vandaan kwam), en toen ik thuis kwam vond ik een briefje in de bus. De vrienden van UPS waren langs geweest om de iPad2 af te leveren, precies 10 minuten voordat ik thuis gekomen was. Nou, dat is lekker, want de volgende poging wordt niet morgen gedaan, maar pas maandag. Jammer!! Maar goed, dit weekend was toch al redelijk vol eigenlijk, met een bezoek zaterdag aan de Heksen van VenetiĆ« (een kinder opera) en zondag naar de musical van Buurman en Buurman. Dat is eigenlijk al genoeg "excitement"  voor een weekend!

donderdag 14 april 2011

Hij komt, hij komt.....

Hopelijk voor het weekend binnen: de iPad2
Degene die na het lezen van de titel verwachten dat ik nu een review ga schrijven over een hele vuige Nederlandse porno film uit de jaren 70 komen bedrogen uit. En ook degene die denken dat er een verhaal over de goed heiligman uit Spanje volgt hebben het mis. Hoewel, de voorloper van het item waar ik het nu over heb, was het meest gevraagde cadeau van afgelopen Sinterklaas, het betreft namelijk de iPad2! Vandaag kreeg ik namelijk een mail van Apple dat ze er klaar voor waren om mijn iPad en bijbehorende hoesje op te sturen. In de mail stond ook dat de twee zaken waarschijnlijk los van elkaar opgestuurd zouden worden.  Nou ja, op het hoesje kon ik wel even langer wachten. Want het zou toch niet.......maar jawel, toen ik op de Apple site keek naar mijn bestellingen bleek het hoesje inmiddels opgestuurd te zijn, amar de iPad gaat morgen pas op de bus. ik denk dus dat ik een dagje zal kunnen genieten van een hoesje, terwijl ik nog op de iPad zal moeten smachten, maar ja, die ene dag kom ik ook wel weer over heen :-). Wel echt benieuwd wat de echte verbeteringen zijn (de camera's in de iPad2 worden in ieder geval overal afgemaakt), maar zo sexy als het apparaat er al uitziet, dan kan het al niet meer mis gaan. Spannend.....!!!

dinsdag 12 april 2011

San Pellegrino

Mijn voorkeursdrank vandaag de dag!
Als je me een jaar geleden had gevraagd welke twee dingen ik op het gebied van eten en drinken echt niet buiten zou kunnen, dan zou ik drie dingen geantwoord hebben: kaas, paprika chips en cola! Deze drie dingen kan ik letterlijke iedere dag tot me nemen en het gaat echt geen moment vervelen. Nu is er wel een klein probleempje en dat is dat lichamelijk een van mijn zwakste plekken mijn maag is. Dat is er niet beter op geworden sinds een jaar of acht geleden mijn galblaas verwijderd werd. Een jaartje geleden had ik weer een aanval waardoor ik erge last van mijn maag kreeg. Dagen mee rondgelopen en uiteraard haal je je dan de gekste dingen in je hoofd. Na wederom een bezoek aan de huisarts was de analyse weer hetzelfde als normaal, waarbij ook de consumptie van ongeveer twee liter cola per dag als een factor genoemd werd die niet meewerkte aan het stabiel houden van mijn maag. Was een beetje de hoge mate van koolzuur, maar met name de cafeĆÆne icm de suiker. Toen heb ik het besluit genomen dat ik van de cola af zou gaan. Maar plat water vind ik niks en de vruchtensapjes missen ook iets. Dus na wat uit proberen, kwam ik uit bij San Pellegrino. Een heerlijk watertje uit ItaliĆ«, waar wel een licht bubbel in zit, maar niet zo "hard" en "pregnant aanwezig"  als dat bijvoorbeeld bij Sourcy of Spa is. Het geeft net even die kleine extra prikkeling aan het water, waardoor ik het een aangenaam gevoel in de mond vind geven, en daarmee prima wegdrinkt. In het begin was het echt even hard werken om niet meer aan de cola te komen, maar die periode heb ik nu wel gehad en heb ik de cola consumptie door de San Pellegrino consumptie vervangen. En dat gaat prima, Uiteraard neem ik af en toe nog wel eens een Pepsi Max (met name dan buitenshuis), maar als het nu een glas in de week is, is het veel. En dat smaakt dan ook nog prima hoor, maar het gevoel dat ik vroeger had dat als er geen cola in huis was, ik eigenlijk naar de Albert Heijn moest rijden of naar de nachtwinkel om een flesje te halen, dat is gelukkig wel weg :-). Zo zie je maar, met de juiste driver of motivatie lijkt het om zelfs afstand te nemen van 35 jaar lang aangeleerde verslavingen!

Met de kaas en de paprika chips wacht ik nog even :-).....

zondag 10 april 2011

Gekke sportzondag

Schommelen is soms ook topsport!
Het was vandaag een wat gekke sportzondag. Allereerst gingen Daan en ik natuurlijk 's ochtends naar Haarlem voor de wekelijkse Aikido training. Dat was eenvoudig, hoewel.....toen ik aankwam bleek de hele zaal nog ingericht moeten worden, dus mocht ik samen met sensei Zolli (de lievelingsleraar van Daan) nog even alle matten (stuk of 50) neerleggen. Aangezien Daan beter presteert als ik er niet bij ben, ging ik een rustige wandeling maken en in het zonnetje zitten in de Haarlemmerhout. Daarna natuurlijk weer naar huis om vervolgens naar Ajax te gaan kijken. Dat daar de drie punten in Amsterdam bleven na een heel moeizame wedstrijd was nog wel te voorspellen, maar de uitslagen van Twente en PSV gaven de burger weer moed. Het zal toch niet gebeuren dat we toch een spannend slot van de competitie krijgen (met grote dank aan Bryan Ruiz met zijn mislukte Panenka penalty, dat was serieus lachen om te zien!). Nee, zal wel niet, want dit is symptomatisch voor Ajax dit seizoen, als ze inlopen op Twente en PSV, dan verspelen ze dat een week later weer. Maar hoop doet leven, als Ajax volgende week van NEC wint, dan wordt de spiraal doorbroken en wie weet wat er dan nog mogelijk is.

Eind van de middag kwam de grootste verrassing van allemaal; Epke Zonderland ging voor goud aan de rekstok op het EK Turnen, hij was de gedoodverfde favoriet. Ik vond dat hij het goed deed, maar na de afsprong vertelde de commentator dat het helaas niet goed genoeg ging zijn en dat een podiumplaats maar de vraag was. Vervolgens komt de uitslag en blijkt "us Epke" toch kampioen geworden te zijn. Dat de commentator toch niet helemaal uit zijn nek had staan praten, bleek wel uit de reactie van Epke zelf, die stond er verbijsterd bij en kon het aan zijn vrienden op de tribune ook niet uitleggen.

Oh ja, of misschien was dit toch niet het meest gekke: dat was denk ik uit eindelijk Rabobank wielrenner Maarten Tjalingii, die zag ik ook op TV, juichend en uit zijn dak gaand. Ik blij, want eindelijk had een Nederlander weer eens Parijs - Roubaix gewonnen. Of...nee, toch niet, hij was derde geworden. Blij dat die jongen zo tevreden was over een derde plaats, maar ik had de indruk dat bij klassiekers alleen de eerste plaats telde.

Al met al een bijzondere dag op sportgebied. Wilde nog even naar de Yankees kijken, maar die beginnen pas om 2 uur 's nachts, dat gaat me net even te ver :-).

zaterdag 9 april 2011

Nog even knutselen met de Sonos

Sonos app op de iPhone van Ans
Vandaag nog even verder geknutseld met de Sonos opstelling. Ik had al een connectie gelegd met mijn Macbook Air en met de verschillende muziek diensten, maar ik wilde in ieder geval ook nog ontsluiting hebben van de muziek die op mijn desktop Windows PC in mijn kantoor staat. En ja, ik weet dat een iMac eigenlijk beter is, dat bleek nu ook weer. Hoewel.....het eerste uitvogelen was hoe ik vanuit de Sonos Desktop Controller naar de PC kon verbinden. Ik heb ongeveer een half uur gezocht in de applicatie en zelfs de handleiding gedownload, maar de knop die ik zocht was niet te vinden. Dat had ik eerder gehad, wat had ik toen ook alweer gedaan? En toen bedacht ik me dat het Mac/ OS zich altijd aanpast aan de applicatie die je start en daarmee dus ook de balk bovenaan. En inderdaad, die was nu van de Sonos applicatie en toen was het knopje dat ik nodig had snel gevonden. Tja, het werkt zoals het bedoelt is en het is nog logisch ook, maar dat blijft nog steeds is waar ik aan moet wennen. Om een en ander werkend te krijgen, moest ik echter eerst weer naar het kantoor om een nieuw profiel aan te maken om de betreffende mappen te kunnen verbinden. Dat was snel gebeurd en vijf minuten later had ik de koppeling via mijn Mac gemaakt. Daarna was het even wachten, want de boel moest geĆÆndexeerd worden. Kon volgens Ans nooit lang duren, want hoeveel muziek hadden we daar nou staan? Dat viel inderdaad wel mee, slechts 500 GB :-), dus dat duurde even.  Maar toen dat gebeurd was..... presto.... alle nummers van de PC zijn gewoon af te spelen. Betekent alleen dat ik nu nog een keer alles netjes in moet delen in plaats van mp3's in een map met een letter te gooien, maar daar heb ik nu een goede stok voor achter de deur!

Nu alleen nog even nadenken of ik nog een Sonos Wireless Dock nodig heb, om ook eenvoudig alle iPods in het huis te kunnen aansluiten :-).

vrijdag 8 april 2011

21 days and counting

De reisbescheiden voor Florida zijn binnen
Deze week kwam het laatste document binnen met betrekking tot mijn reis naar Florida. Hoewel, document....het was uiteraard een email, waarin deze keer de reservering van onze auto definitief werd gemaakt (voor de liefhebbers, het is een Jeep Liberty geworden). Daarmee hebben we alle reisbescheiden binnen. Vliegtickets naar Miami en terug vanuit Orlando. Check! Voucher Four Seasons hotel in Miami? Check. Voucher Springhill Suites in Tampa? Check! Floridays Resort in Orlando? Check! En dus nu ook uiteindelijk de auto (uiteraard met een navigatie systeem, want daar kunnen we nu eigenlijk niet meer zonder, is toch wel een beetje makkelijker dan een kaart te moeten lezen, dat is zo niet meer van deze tijd :-)). 29 april is de dag dat we (Rene, Simon en ik) naar de Verenigde Staten vliegen, waarbij we om 9.15 uur opstijgen met Continental. Nog nooit mee gevlogen, dus ik ben wel benieuwd hoe zich dit tot KLM gaat verhouden. Maar hoe we er ook komen, ik heb er in ieder geval goed zin in!!!

donderdag 7 april 2011

Haute cuisine in Halfweg/ Zwanenburg

Haute cuisine in Zwanenburg: mislukt!
Het is sommigen van jullie wellicht opgevallen als je heel goed opgelet hebt, maar een van mijn favoriete hobby's is het dineren in "de betere restaurants". Zo was ik vorige week met collega's Anand en Berber bij Vinkeles, waarvan je mijn verslag op Smulweb kunt lezen (plug, plug...:-)! Nu zijn wij daar in Halfweg en Zwanenburg niet goed mee bedeelt. Uiteraard is er de obligate Chinees (twee zelfs), een pizzaboer (maar dan rij ik toch liever naar Martini's in Amsterdam West), een broodjeswinkel (de Sandwich City) en uiteraard diverse snackbars (Kinheim is de beste :-)), maar echte restaurants zijn er nauwelijks te vinden. Wat dat betreft kijken we natuurlijk jaloers naar een dorp als Overveen, waar maar liefst twee twee-sterren zaken gevestigd zijn (De Bokkedoorns en 't Brouwerskolkje). Tot voor kort hadden wij Het Gemaal, daar kon je redelijk eten, maar met name de locatie was wel heel erg mooi, zeker als het zonnetje een beetje scheen, dan zat je heerlijk aan het water! Daarnaast is er in Zwanenburg een locatie die inmiddels diverse malen van hand tot hand is gegaan.

Nieuwe kans voor Het Zwaantje
Een tijd geleden zat daar Eetcafe het Zwaantje, waar ik ooit met Rene gegeten heb, wat an sich niet slecht was, maar toen de chef de kaasplank uit moest leggen en niet verder kwam dan "uhhh.....dat is een witschimmel en dat daar is een blauw ader.....", wisten wij wel hoe laat het was. Een paar jaar geleden probeer een nieuwe eigenaar op de locatie van Het Zwaantje een wat meer up scale restaurant te openen, met de naam Cosie aan de Vaart. Ik heb er een aantal keren voor gestaan, de kaart zag er prima uit, maar op de een of andere manier nodigde het ook niet uit om naar binnen te gaan (en al helemaal niet toen tijdens de avond vierdaagse er een haring feest gehouden werd en alle kinderen niet meer gewoon langs het restaurant mochten lopen maar met een bocht over de weg geleid werden, omdat ze anders misschien wel tegn een BN'er aan hadden konden lopen). Kennelijk waren er meerdere met mij die hun schroom niet opzij konden zetten, want inmiddels heeft ook Cosie aan de Vaart er de brui aan gegeven. Kennelijk kon men het toch niet bolwerken en was het niet mogelijk om de aantrekkingskracht te vergroten, of was het wellicht te duur voor het dorp. Anyhow, toen ik zaterdag langsliep, hing er een brief op de deur, waarin aangekondigd werd dat Het Zwaantje weer haar terugkeer gaat maken en een nieuwe poging gaat wagen. Ik wens ze succes, maar ik denk dat ze mij daar niet binnen gaan zien. Zal dus wel zo blijven dat we voor een diner toch naar Amsterdam zullen moeten blijven reizen, maar ach, dat heb ik er bijzonder graag voor over!

woensdag 6 april 2011

Twinlife

Een nieuwe impuls voor Twinlife
Afgelopen week weer eens bij een van mijn favoriete winkels geweest (en absoluut de leukste winkel in Halfweg/ Zwanenburg), Haverhals. Ans moest nog schoenen hebben, dus dan is het altijd even bij Jenke langs. Helaas was hij er zelf niet, maar we werden uiteraard weer bijzonder vriendelijk opgevangen door Martijn (wat is het toch mooi om te zien dat gastvrijheid en service in winkels niet helemaal van deze aardbodem verdwenen is). Bij binnenkomst viel mijn oog direct op een aanbieding die men in de winkel had: mooie polo en dito shorts (geheel tegen mijn natuur in was ik voor het geheel 50 Euro kwijt, normale waarde 120). Wat mij echter bijna tegen hield was het merk: Twinlife. Hoewel ik er ooit een prima spijkerbroek van heb gehad, was er toch een relatie in mijn hoofd met de broertjes De Boer die ooit mede eigenaar van deze kledinglijn waren, maar dat bleek niet meer zo te zijn.

Het merk had ook een opfrisbeurt gehad en zal er nu weer veel meer hip en trendy uit dan voorheen. En voor mij niet geheel onbelangrijk: het is een Nederlands merk dat ook voornamelijk op de Nederlandse markt  gericht is, dus een XL is ook echt een XL en niet zoals in Italie gelijk aan een Nederlands S-je (bij Napapijri heb ik bv een XXXL, dat voelt dan toch even anders...:-)), en ze gaan ook nog even een maatje groter. Was voor mij weer even een eye-opener en ik kan niet anders zeggen dan dat de collectie er echt goed uitziet. Dus: mocht je in Zwanenburg zijn (en wie komt daar nu niet regelmatig...:-)), even langs Haverhals om de collectie te bekijken en gebruik te maken van die superaanbieding!

maandag 4 april 2011

Installatie Sonos S5

Sonos S5: een wondermachine
Thuisgekomen was het even moeilijk om me te bedwingen om gelijk aan de slag te gaan om de Sonos S5's te gaan installeren. Maar ja, de kinderen moesten ook uit de opvang gehaald worden, en je krijgt toch een slechte naam als ouder als je te laat komt, omdat je met je geluidsinstallatie bezig bent ;-).  Dus verplaatsten we dat naar de avond, met Ans die weg was naar een training en de jongens die na het voorlezen uit Harry Potter heerlijk gingen slapen. De eerste actie was het installeren van de bridge. Aai..dat was even lastig..of nee, toch niet. Gewoon een kabel in de router en een in het stopcontact en dat was gebeurd. De Sonos S5 machines gingen nog makkelijker: neerzetten op de plaats van bestemming en dan de stekker in het stopcontact. Daarna kwam de grootste uitdaging: de software om de hele boel geĆÆnstalleerd te krijgen zat op een CD Rom, en wat denk je: op de Macbook Air zit geen cd/ dvd speler. Nu had ik een speciale drive daarvoor apart gekocht, maar die kon ik na 15 minuten zoeken niet vinden.

Geen nood: via de Sonos site was de software uiteraard ook de downloaden. Dat duurde een minuut, waarna we de installatie verder konden doorzetten. Daarbij diende gemak ook de mens, want na twee keer een knop op de betreffende machine in te moeten drukken op aangeven van de software, waren de apparaten klaar! Daarna nog even aangeven van welke plaatsen Sonos de muziek kan halen en.....presto!!!! Het geheel werkte als een tierelier! Streaming vanaf mijn laptop werkte uitstekend, internet radio gaat geweldig en ook Spotify kreeg ik zonder problemen lopend. Daarna volgde even hetzelfde ritueel om ook mijn iPhone, de iPhone van Ans en iPad, na het downloaden van de gratis app gekoppeld te krijgen en ook bedieing via deze devices werkt echt als een zonnetje!!!!

Naast Spotify heb ik inmiddels nog twee andere diensten geconfigureerd, te weten Wolfgangs Vault en Deezer.  In de Vault veel oude live opnames (denk jaren 70 en 80), Deezer laat je playlists delen. Er zijn nog meer van dit soort diensten, gratis en betaald, die zijn nog voor nader onderzoek. Wat ik nu nog in moet regelen is dat er ook een koppeling naar mijn desktop PC gelegd gaat worden, omdat daar het grootste deel van de muziekverzameling tegenwoordig staat en die natuurlijk ook ontsloten moet worden, maar daar heb ik nog niet de juiste attentie aan gegeven.

Al met al kan ik niet anders zeggen dat de installatie echt als een zonnetje is verlopen. Eigenlijk precies zo als ik van een Apple gewend ben (ik ben nog steed sonder de indruk van hoe eenvoudig het was om de timemachine aan te sluiten), maar dan met HiFi. En nu is het in ieder geval flink genieten van over waar je maar wilt de muziek kunnen draaien. Echt, de Sonos S5 is een top aankoop, iedere cent waard!!

zondag 3 april 2011

Aanschaf Sonos S5

De Sonos S5 in onze slaapkamer
Enige tijd geleden heb ik wat geschreven over Spotify. Een bijzonder goede internetdienst, waarmee je toegang krijgt tot miljoenen nummers muziek. Echter, die nummer kon ik luisteren op mijn PC, laptop of iPhone, waarbij die laatste eventueel in mijn iPod Dock van Bowers & Wilkins kon zetten, waardoor het toch iets beter klonk :-). Maar ja, uiteindelijk was je dan dus wel altijd gebonden aan de koppeling tussen je iPhone en het docking station. Een paar weken geleden maakte Onno mij erop attent dat hij uiteindelijk tot de aanschaf van een Sonos S5 oplossing gegaan was. Dat systeem kan draadloos overal vandaan je muziek streamen (als je een bridge in je router plaatst). Dus of je het nu koppelt aan een pc die je als server gebruikt, een NAS aan je router hangt, je iTunes bibliotheek leeg wilt plukken of een muziek internet dienst als Spotify wilt gebruiken, het kan allemaal! En het mooiste van alles: iedere unit die je in je huis plaatst, kan onafhankelijk van elkaar draaien. Het is nu dus mogelijk dat, draadloos op het ene station instelt dat Jeroen beneden op Madonna kan dansen, terwijl papa boven op AC/DC staat te head bangen (met de stekels op zijn hoofd die hij nog heeft :-)).

Dat klonk wel als een waar utopia voor de gadget freak, dus deze week toog ik naar Hobo Hifi in Haarlem. Een paradijs voor de echte audiofiel, die ik dus niet ben, want dan zou je voor het geluid uit de S5 waarschijnlijk je neus ophalen. De verkoper vertelde me, dat hij de Sonos S5 bijzonder goed verkocht, maar inderdaad meestal als secundait systeem, omdat de echte liefhebber toch iets meer "upscale"  wil zitten. Maar qua systeem was het ook volgens hem perfect. Toen ik aangaf het wel een beetje "Apple"  te vinden zoals het eruit zag en hoe eenvoudig het beloofde te worden om aan te sluiten, wist hij me te vertellen dat dat wel eens kon kloppen. De makers van Sonos zijn namelijk ex-Apple medewerkers die liever met HiFi bezig waren, maar wel al hun kennis en ervaring erin hebben gelegd om dit systeem zo simpel mogelijk qua aansluiting en bediening te houden (ze schijnen ook het product nog aan Apple zelf aangeboden te hebben, maar die zagen er geen brood in, benieuwd of dat ze daar in Cupertino nu anders over denken :-)).

Na enig consult was de aanschaf twee Sonos S5 stations (een witte en een zwarte, hoe Apple...:-)) en een bridge voor de draadloze streaming. De bijbehorende afstandsbediening liet ik maar even liggen. Simpele reden: 350 Euro voor een apparaat, waarvoor ik mijn iPhone, Ipad of laptop ook kan gebruiken, gebruik makend van een gratis te downloaden app, zit niet in mijn primaire aandachtsgebied om te kopen. Eerst maar eens kijken hoe dat loopt, als dat niet zou werken, dan is de afstandsbediening altijd nog erbij te halen. Enige nadeel zou overigens een korte vertraging in het oppakken van de opdrachten zijn. Dus met alle spullen in de tas was ik er helemaal klaar voor om eens fijn met de Sonos te gaan stoeien, en te beleven hoe eenvoudig het aansluiten nu wel zou gaan! Daarover morgen meer!

zaterdag 2 april 2011

De lente is begonnen

De moestuin heeft vast vorm aangenomen
Hoewel ik een flink aantal items had om een blogpost over te schrijven, blijven die even in de ijskast. Vandaag is namelijk ook echt de lente begonnen, en dat moet gevierd worden. Mijn idee is dan om gelijk een barbecue te regelen, maar aangezien we het eten al in huis hadden en een vegetarische barbecue even iets moeilijker te organiseren was, werd dat het helaas niet :-(. Wat we wel deden was een bezoek aan Tuincentrum Groenrijk in Zwanenburg, om aarde en plantjes te kopen voor de moestuin die we aan he maken waren! En nadat we daar aardappels, uiten, knoflook, Lollo Rosso sla, glassla, eikenblad sla, bloemkool, broccoli, rode koolrabi, witte koolrabi en biet en nog een aantal andere planten gekocht hadden, was het tijd om eerst de bakken voor de moestuin af te maken en daarna een en ander te gaan poten. Maar dat niet nadat eerst de slippers en de korte broeken aangetrokken waren.

Heerlijk in het zonnetje werkend, kwam de moestuin zo tot leven en na een paar uurtjes aan de slag te zijn geweest, was alles in de grond gezet. Jeroen haalde zelfs een plantje uit zijn kasje dat binnen staat om alvast buiten in de grond te zetten, hopelijk overleeft die de eerste koude lentenacht, want ik zag zojuist dat het morgen ipv de 21 graden die vandaag op de thermometer stond, het morgen weer een coole/ koele 9 graden gaat worden. Maar ja, de lente is nu echt ingeluid, als de barbecue nu ook nog snel kan volgen, ben ik helemaal een gelukkig mens :-). 

vrijdag 1 april 2011

Daan is een kanjer!

Daan (tweede van rechts) met zijn kanjer diploma!
Deze week stond in het teken van het afronden van de kanjer training van Daan. De tiende les was het examen waarin de kinderen konden en mochten laten zien wat ze de afgelopen maanden geleerd hebben, door het in een aantal opdrachten, oefeningen en rollenspellen in de praktijk te brengen. Dus dat betekende dat Daan zich keurig netjes in een groep voor moest gaan stellen, dat hij zich uit de naad moest werken om iemand aan het lachen proberen te maken, een "blindeman" door de zaal moest leiden om vertrouwen te kweken bij degene die je door de kamer leidde en hielp hij om andere kinderen op te tillen en door de kamer te dragen. Het ging hem allemaal heel erg goed af en je kon zien dat hij de afgelopen maanden goed aan zijn zelfvertrouwen heeft gewerkt en dat als hij iets niet leuk vindt hij dat ook aangeeft in plaats zich maar erin te schikken (tegen zijn wil). Ook het omgaan met Jeroen als die in een pestbui is heeft hij beter onder controle, hoewel hij het daar soms nog wel erg moeilijk vindt om dan de juiste vorm van "anger management"  toe te passen :-).

Aan het eind van de training kregen alle kinderen stuk voor stuk hun diploma en mochten de ouders de kinderen toespreken, dus ik mocht de brief die Ans en ik geschreven hadden voorlezen. Daan stond er echt bij te glunderen en hij was echt supertrots. En dat mag ook, want hij heeft een topprestatie geleverd! Super, kerel, ik ben verschrikkelijk trots op je!!!! Voor de lezers: mocht je willen, je kunt Daan via dit kanaal feliciteren, ik weet zeker dat hij dat heel erg zal waarderen, ik laat ze hem allemaal lezen!