Op stap met Jeroentje

Jeroen na een bezoek aan Garrone

We mogen niet klagen met Daan en Jeroen. Tuurlijk, soms vechten ze elkaar de tent uit, maar over het algemeen zijn ze graag bij elkaar en spelen ze leuk (hoewel Jeroen soms nog wel het bloed onder de nagels van Daan kan halen, maar ja, waar zijn kleine broertjes anders voor....). Vandaag was er even een moeilijk momentje, want Daan had besloten dat hij 's middags bij zijn grote vriendin AnnaSofie zou gaan spelen en vaak gaat Jeroen dan mee om met Anke te spelen. Maar zij had al een feestje, dus moest Jeroen onverrichte zaken met mij mee, terwijl ik nog op mijn wenkbrauwen liep van mijn keelontsteking. Om er een gezellige mannen middag van te maken, besloten we naar Hofje zonder Zorgen te gaan om de lunch te genieten. Dat bleek voor mij wat lastig, omdat op dat moment ook mijn hele neus en holtes dicht sloegen en ik alle smaak verloor. Maar Jeroen ging er eens goed voor zitten, nam een heerlijke decafe cappuccino en een smullboll en nam de broodjes van de soep die ik bestelt had en at zijn buikje rond. Daarna liepen we nog gezellig even door de winkelstraten van Haarlem, maar geheel tegen onze gewoontes in, kochten we niets (dat is een unicum voor Jeroen en mij).  Op de terugweg naar de garage Houtplein kwamen me langs Garrone, waar het een stukje drukker was dan vorige week, zeg maar: veel drukker dan vorige week toen Ans en ik zo doorliepen. Nu stond er een giga rij, maar het was snoepjestijd voor Jeroen, dus hij stond erop dat hij daar een ijsje voor mocht hebben, zoals ik hem beloofd had (leuk als je kinderen begrijpen dat ze je aan je beloften kunnen houden....). Gelukkig had hij een makkelijke bestelling: vanille ijs met slagroom, altijd goed. Daarna gingen we zo net na vieren weer op huis aan. Ondanks keelpijn, hoofdpijn, spierpijn en welke pijnen ik nog meer kan bedenken, was het een zeer geslaagde middag, om ook eens een keertje rustig alleen met Jeroen te zijn. Gaan we zeker vaker doen!!!