Siena

Piazza del Campo

Deze keer stond er een tocht naar een van de meest klassieke steden van Italië op het programma, Siena. Vanuit Rosa dei Venti in Creti is dat ongeveer 50 minuten rijden en je hoeft er niet eens de A1 voor te gebruiken. Aan de rand van het centrum, net voor de muren die de stad omgeven, ligt de parkeergarage Il Campo (gelijk genaamd aan het grote plein in het centrum van de stad), waar nog genoeg plaats was om de auto’s te parkeren. Vandaar was het een kleine 10 minuten lopen om op het mooiste plein van Italië uit te komen, Piazza del Campo. Het plein is verdeeld in negen vakken, ieder stadsdeel dat in de middeleeuwen deelnam aan het besturen van de stad heeft er 1. Een andere duidelijke blikvanger is de Fonte Gaia, een mooie fontein waar ook de duiven duidelijk van hebben kunnen genieten (het is overigens niet meer het origineel, dat is vanwege de kans op verwering al een jaar of 200 van het plein gehaald en vervangen door een relplica). Het plein zag er overigens wel heel anders uit dan de laatste keer dat we in Siena waren. Op dit moment was het plein namelijk al in stelling gebracht voor de jaarlijkse Palio, de paardenrennen tussen de buurten, waardoor er al zand op het plein lag, afzethekken geplaatst waren, het tandwiel waar de startlijn aan vastgebonden wordt en nog veel andere zaken. Maar het bleef nog steeds erg indrukwekkend om alle zaken weer te zien, echt heel erg mooi. 

Vaandeldragers van de Palio

Gelukkig stonden er ook souvenir verkopers op het plein, zodat Daan en Jeroen een aandenken konden kopen van deze ooit zo machtige stad (nu nog “slechts”54.000 inwoners), namelijk twee vlaggen: een met de draak als mascotte voor Daan (winnaar van de palio in 2009) en een met een egel als mascotte voor Jeroen (winnaar van de palio in 2010). Beide heren waren erg blij met hun vlaggen, renden er de renbaan van de palio mee in de rondte en deden er verscheidende trucs mee die de vaandeldragers van de korpsen van de verschillende wijken in Siena jaloers zouden maken. Uitbreiding van het korps zou geen overbodige luxe zijn en gelukkig kon er later op de dag nog een vaandel drager aan de vlub toegevoegd worden. Na nog even een kleine rondtocht gemaakt te hebben, verlieten we het plein uiteindelijk aan de noordwest zijde, waar een blast from the past zijn intreden deed!